ΝΕΚΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΕ ΗΣΥΧΕΣ ΛΙΜΝΕΣ

"Το Κορίτσι της Λίμνης" (2007) του Andrea Molaioli είναι μια ιταλική αστυνομική ταινία που διαδραματίζεται σε ένα μικρό, ήσυχο και όμορφο χωριό της βόρειας Ιταλίας. Η ήρεμη επιφάνεια των πραγμάτων όμως θα ταραχτεί όταν ένα όμορφο ντόπιο κορίτσι θα βρεθεί νεκρό στις όχθες της λίμνης.
Η ταινία είναι κι αυτή "ήσυχη" και χαμηλότονη, σαν το μικρό χωριό. Στόχος του σκηνοθέτη (που, όπως διαβάζω, είναι πρωτοεμφανιζόμενος) είναι να εμβαθύνει στην ψυχολογία των ηρώων και να αποκαλύψει τα σκοτεινά μυστικά που κρύβονται κάτω από τη στιλπνή επιφάνεια. Ο βασικός ήρωας, ο μεσήλικας επιθεωρητής που ερευνά την υπόθεση, ερμηνεύεται και πάλι πολύ καλά από τον Τόνι Σερβίλο, που θαυμάσαμε στο Il Divo. Η δομή ακολουθεί ένα τυπικό αστυνομικό στιλ, όπου, μέσα από τα πορτρέτα πολλών κατοίκων του μικρού χωριού και τις σχέσεις του καθενός με το θύμα, οδηγούμαστε σε ένα πλήθος υπόπτων. Ο καθένας θα μπορούσε να είναι ένοχος, αφού όλοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σχετίζονται με τη νεκρή. Αυτό που ενδιαφέρει όμως είναι να αποκαλυφτούν μικρά μυστικά και δράματα του καθενός, συνηθισμένα, που θα μπορούσαν να κρύβονται σε κάθε διπλανή πόρτα, για να καταδειχτεί έτσι η σκοτεινή πλευρά του συνηθισμένου και της απόλυτης καθημερινότητας. Όπως αντιλαμβάνεστε δεν υπάρχουν σκηνές έντονης δράσης, πιστολίδι, μονομαχίες, καλοί και κακοί ή ό,τι άλλο συνηθίζουμε όταν σκεφτόμαστε ένα χολιγουντιανό αστυνομικό. Αυτό που προέχει εδώ είναι ο ρεαλισμός.
Συμπαθητική ταινία, καλογυρισμένη, που την είδα με ενδιαφέρον, χωρίς όμως να τη θεωρήσω σαν κάτι εξαιρετικό. Αυτό όμως δεν την εμπόδισε να κάνει εντύπωση στην Ιταλία και να αποσπάσει βραβεία. Μ' αυτά και μ' αυτά πάντως, πότε με το Il Divo, πότε με τα Γόμορρα, μπορούμε σίγουρα να μιλήσουμε για μια αναγέννηση και επανεμφάνιση στο προσκήνιο του ιταλικού σινεμά.