MANDERLAY: Ο VON TRIER ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΕ

Φυσικό είναι ο Lars Von Trier να διχάζει για μια ακόμα φορά. Στο Manderlay, δεύτερο μέρος της "θεατρικής" τριλογίας του μετά το Dogville, δίνει μια ακόμα ενδιαφέρουσα και πολύ προσωπική άποψη, με ιδιαιτέρως συζητήσιμο όμως ιδεολογικό προσανατολισμό. Λέει με λίγα λογια ότι η ελευθερία, όταν χαρίζεται σε "ανώριμους", γίνεται μπούμερανγκ και επιφέρει ολέθρια αποτελέσματα. Ενώ η πρότερη κατάσταση σκλαβιάς ήταν σοφά μελετημένη και λειτουργούσε άψογα...
Ναι, οι θέσεις του αμφιλεγόμενου δημιουργού αγγίζουν ακόμα και τον φασισμό, πλην όμως το σινεμά του παραμένει προκλητικό, πρωτότυπο και προσωπικό. Και αφού εδώ υπάρχει ένα πανέξυπνο σενάριο με απρόβλεπτες εξελίξεις και σειρά ανατροπών στο τέλος, μου κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον (αυστηρά προσωπική άποψη, γιατί ξέρω πολλούς που δεν άντεξαν την ηθελημένη θεατρικότητα και την παντελή έλλειψη σκηνικών).
Ενδιαφέρουσα και εκνευριστική λοιπόν ταυτόχρονα η ταινία. Μόνο για όσους μπορούν να δουν "δύσκολο" σινεμά.