"DEMOLITION MAN" (ΑΝ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η ΠΡΟΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΩΔΥΝΟΥ ΧΑΒΑΛΕ ΤΩΝ 80ς)

Το 1993 ο μέτριος Marco Brambilla γυρίζει το φιλμ επιστημονικής φαντασίας "Demolition Man" με τους Σιλβέστερ Σταλόνε ενάντια στον Γουέσλι Σνάιπς και την Σάντρα Μπούλοκ ως την απαραίτητη γυναικεία παρουσία. 

Στο μέλλον οι κατάδικοι αντί να εκτελούνται μπαίνουν στην κατάψυξη και διατηρούνται εκεί. Το μέλλον αυτό, κατά τα άλλα, είναι παντελώς ξενέρωτο, καθώς απαγορεύεται να βρίσεις, να πηδήσεις (αυτό γίνεται με ένα είδος.... διασωλήνωσης), να πετάς σκουπιδάκια κλπ. Όταν ο πιο επικίνδυνος κατάδικος ξεπαγώνει και δραπετεύει, αναγκάζονται να ξεπαγώσουν και έναν εξ ίσου επικίνδυνο μπάτσο (τον Σταλόνε, είμαι σίγουρος ότι το μαντέψατε), που τα είχε κάνει μπάχαλο στο παρελθόν και είχε καταψυχθεί κι αυτός. Είναι ο μόνος που μπορεί να τον αντιμετωπίσει.

Όπως φαντάζεστε όλη η ιστορία είναι το... νεομπάχαλο που θα συμβεί στον ήρεμο, δίχως ίχνος βίας μελλοντικό κόσμο, όταν οι δυο άσπονδοι εχθροί θα αρχίσουν να κυνηγιούνται διαλύοντας τα πάντα. Επίσης το φιλμ προσπαθεί συνειδητά να διαθέτει και χιούμορ. Αν αυτό σας διασκεδάζει, τότε θα περάσετε μια χαρά. Αν βαριέστε κυνηγητά και εκρήξεις, αλλάξτε ταινία. Εδώ είναι όλα τόσο σχηματικά, τόσο μαύρα - άσπρα, τόσο εύκολα, που πιο πολύ πεθαίνεις. Όσο για τα "μηνύματα".... τι να πω. Μπροστά σε ένα τόσο ξενέρωτο και άγευστο (πλην όμως ειρηνικότατο) μέλλον, μια χαρά είναι μια γερή δόση αντρίλας και ωμής βίας. Μάλιστα...