"CORPUS CHRISTI" Ή Η ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Το "Corpus Christi" (Boze Cialo) του 2019 είναι μια ταινία του Jan Komasa που μας έρχεται από την Πολωνία. Είναι μια ενδιαφέρον και πρωτότυπο φιλμ, που καταπιάνεται τόσο με κοινωνικά όσο και με θέματα πίστης και θρησκείας.

Ένας νεαρός βγαίνει από το αναμορφωτήριο με αναστολή με τον όρο να δουλέψει σε ένα εργοστάσιο σε χωριό στην άλλη άκρη της χώρας. Εκεί, μια που δεν του αρέσουν καθόλου οι συνθήκες του εργοστασίου, παρουσιάζεται ως παπάς (ξέρει κάποια πράγματα απ' αυτά διότι στο αναμορφωτήριο ήταν βοηθός του ιερέα) και πολύ σύντομα, με το πάθος και τους πρωτότυπους και αυτοσχεδιαστικούς του τρόπους γίνεται εξαιρετικά δημοφιλής στους θρήσκους χωρικούς (να υπενθυμίσω ότι η Πολωνία είναι ίσως η πιο "θρήσκα" - θρησκόληπτη θα μπορούσα να πω - καθολική χώρα της Ευρώπης). Ώσπου προσπαθεί να αντιμετωπίσει (ή να θεραπεύσει) το μεγάλο "τραύμα" της μικρής πόλης και τα μυστικά και οι ανατροπές που αποκαλύπτονται είναι πολλές.

Στοχασμός πάνω στο θέμα της θρησκευτικής πίστης (σύγκρουση της απολιθωμένης, δογματικής θρησκευτικής πρακτικής και μιας πολύ πιο ζωντανής, ζεστής, ουσιαστικής και αυθόρμητης αντιμετώπισης της θρησκείας) αφ' ενός και αφ' ετέρου διερεύνησης των βαθύτερων, σκοτεινών μυστικών που κρύβονται κάτω από την ήσυχη επιφάνεια μιας ήσυχης μικρής κοινωνίας. Αυτά που αποκαλύπτονται είναι μη αναμενόμενα μίση, υποκρισία, βαθύς συντηρητισμός εν γένει, αλλά και μικρά, ατομικά "απαγορευμένα" μυστικά (ο αλκοολισμός του κανονικού ιερέα κλπ.). Θίγονται επίσης οι αυστηρά ανελαστικές και αιώνιες σχέσεις εξουσίας, καθώς και ο ρόλος των πολιτικών και τα συμφέροντα, που πάντοτε έχουν το πάνω χέρι. Αλλά και οι συχνά αδιέξοδη αντιμετώπιση προβλημάτων με "νόμιμο" τρόπο, από την επίσημη πολιτεία, που μερικές φορές μπορεί να είναι πολύ χειρότερη - έως και καταστροφική - από μια άμεση και πηγαία αντιμετώπιση. Προσωπικά, το έχω ξαναγράψει, το θρησκευτικό μέρος και τα θέματα πίστης ή "τι είδους πίστης" δεν με αφορούν καθόλου. Το κοινωνικό μέρος όμως είναι πολύ δυνατό. 

Τη βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα και διεισδυτική και την παρακολούθησα δίχως να κουραστώ.