ΠΑΣΧΙΖΟΝΤΑΣ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ "ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ"
Το «World’s End” είναι η ταινία που γύρισε ο Edgar Wright το
2013, μετά το ξεκαρδιστικό και με απρόσμενη εξέλιξη «Hot Fuzz”. Ουσιαστικά δηλαδή
είναι μια παραγωγή της παρέας Wright και Simon Pegg (ο οποίος πρωταγωνιστεί),
που συνυπογράφουν άλλωστε και το σενάριο.
Η ταινία κινείται στο ίδιο τρελό
κλίμα των προηγούμενων πονημάτων της ομάδας: Μια παρέα 5 μεσήλικων πλέον φίλων
συναντιούνται μετά από χρόνια και αποφασίζουν - μετά από έντονες πιέσεις ενός απ' αυτούς που κατά βάθος παραμένει έφηβος - να επιχειρήσουν ξανά αυτό που
είχαν αφήσει στη μέση (λόγω λιποθυμιών και άλλων αδυναμιών) 20 χρόνια πριν: Να
κάνουν μια μαραθώνια μπαρότσαρκα και στα 12 παμπ της μικρής τους πόλης
(πίνοντας φυσικά από ένα γερό ποτήρι μπύρας στο καθένα), μέχρι να φτάσουν στο
τελευταίο απ' αυτά, το «World’s End». Σύντομα θα διαπιστώσουν
ότι τίποτα πια δεν είναι ίδιο με τότε και… ξαφνικά το να φτάσουν σ΄αυτό το τελευταίο
παμπ είναι το λιγότερο που τους απασχολεί, αφού ο στόχος γίνεται άλλος: Ούτε λίγο ούτε πολύ να σώσουν
την ανθρωπότητα!
Η ταινία ξεκινά σαν μια αστεία
κωμωδία και ξαφνικά και απροειδοποίητα, κάπου στα μισά, μετατρέπεται σε
επιστημονική φαντασία, δίχως φυσικά να χάσει τα κωμικά της στοιχεία. Παράλληλα
αποτελεί μια σάτιρα της σύγχρονης εποχής, η οποία μοιάζει «πλαστική» και
ρομποτοποιημένη σε σχέση με το παρελθόν (εξιδανικευμένο στο μυαλό πολλών ανθρώπων), αλλά και μια ωδή στην αιώνια εφηβεία ή
– έστω – στην για μια ζωή νοσταλγία της. Αν θέλετε φυσικά μπορείτε όλα αυτά να
τα ονομάσετε και αλλιώς: Πρόκειται για ένα έξυπνο αφιέρωμα στον αντρικό παλιμπαιδισμό και στο πνεύμα της παρέας… έστω και κάπως με το ζόρι.
Σίγουρα το φιλμ διαθέτει πολλά
έξυπνα στοιχεία και εγώ τουλάχιστον διασκέδασα αρκετά. Εξ άλλου η βρετανική
ομάδα έχει επανειλημμένα αποδείξει ότι διαθέτει πολύ χιούμορ και περιμένω κι άλλα απ' αυτούς. Συνολικά πάντως
το βρήκα κάπως κατώτερο από το προηγούμενο, το «Hot Fuzz», χωρίς αυτό να σημαίνει
ότι το θεωρώ κακό. Σε καμία περίπτωση. Αν λοιπόν ψάχνετε για διασκέδαση (με
κάμποσες ανατροπές και κάποια – πολύ λίγα – στοιχεία σπλάτερ) αναζητείστε το. Δεν
νομίζω άλλωστε ότι θα βγει στις αίθουσες.
Ετικέτες «World’s End” (2013), Wright Edgar