ΣΚΟΤΕΙΝΟ "ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ"

 

Ο πάντοτε ενδιαφέρων Ιταλός σκηνοθέτης Matteo Garrone γυρίζει το 2015 μια ταινία διαφορετική από ό,τι είχε κάνει ως τότε : "Το Παραμύθι των Παραμυθιών" (Il Racconto dei Racconti) είναι μια παράξενη "συρραφή" τριών ιταλικών παραμυθιών χαλαρά εμπνευσμένων από τα ναπολιτάνικα παραμύθια που κατέγραψε ο Gianbattista Basile στις αρχές του 17ου αιώνα. Μεταξύ των πρωταγωνιστών η Σάλμα Χάγιεκ, ο Βενσάν Κασέλ και ο Τζον Ράιλι. 

Ένας βασιλιάς, μετά από συμβουλή ενός μάγου, θα αντιμετωπίσει με κίνδυνο της ζωής του ένα θαλάσσιο τέρας προκειμένου να μείνει έγκυος η βασίλισσα, την οποία υπεραγαπά. Ένας άλλος άρχοντας θα ερωτευτεί τη φωνή μιας γυναίκας, δίχως να γνωρίζει ότι αυτή ανήκει σε μία από δύο γριές και άσχημες αδελφές. Ένας άλλος βασιλιάς τέλος θα ασχοληθεί εμμονικά (και κρυφά) με την εκτροφή ενός γιγάντιου... ψύλλου, παραμελώντας το μέλλον (τον γάμο δηλαδή) της όμορφης κόρης του.

Μεγάλη παραγωγή, εντυπωσιακές, όμορφες και ατμοσφαιρικές εικόνες και "λοξή" αφήγηση συνθέτουν μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία. "Λοξή" εννοώ ότι δεν έχουμε τη αφήγηση της κάθε ιστορίας τη μία μετά την άλλη. Η αφήγηση εγκαταλείπει σε κάποιο κρίσιμο σημείο την κάθε ιστορία για να επιστρέψει και να συνεχίσει την προηγούμενη, την οποία επίσης είχε αφήσει σε κρίσιμο σημείο, και μετά να συνεχίσει την επόμενη κ.ο.κ. 

Το κύριο χαρακτηριστικό της ωστόσο δεν είναι όσα είπα παραπάνω. Το βασικό στοιχείο είναι ότι τα 3 παραμύθια που βλέπουμε κάθε άλλο παρά σε παιδιά απευθύνονται. Είναι παράδοξα, σκοτεινά, σκληρά, βίαια και συχνά αγγίζουν τα όρια του τρόμου. Μιλούν για ανεξέλεγκτα ερωτικά πάθη, για αδίστακτους ή άβουλους ηγεμόνες, για σκληρές αποφάσεις, για γυναίκες που εκδικούνται βίαια τους τυράννους τους... για τα ανθρώπινα πάθη στο απώγειό τους. Είναι σκληρά όπως πραγματικά ήταν τα παλιά, αυθεντικά παραμύθια, πριν βάλει το χεράκι του - μεταξύ άλλων - ο Ντίσνεϊ. Κοινώς μην διανοηθείτε να τη δείτε με τα παιδιά σας).

Είναι από τις λίγες σχετικά φορές που διαφωνώ με το γενικό πνεύμα της κριτικής που, απ' όσο θυμάμαι, μάλλον είχε θάψει το φιλμ. Προσωπικά το βρήκα πολύ ενδιαφέρον.