Πέμπτη, Ιουνίου 23, 2011

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ "ΑΔΕΛΦΕΣ"


Το 1973 ο Brian De Palma ήταν ακόμα ένας μάλλον άγνωστος νέος σκηνοθέτης, έχοντας στο ενεργητικό του μερικές σχετικά πειραματικές, μάλλον αναρχικές ταινίες, που αμφισβητούσαν το σύστημα και τον πόλεμο του Βιετνάμ ιδιαίτερα ("Hi Mom") - ό,τι δηλαδή έκαναν πολλοί δημιουργοί άμεσα επηρεασμένοι ή αποτελώντας ενεργό μέρος του ελεύθερου πνεύματος των 60ς. Τη χρονιά αυτή όμως ο εν λόγω σκηνοθέτης κάνει μια στροφή που θα αποτελούσε την αρχή του κλίματος που θα χαρακτήριζε το έργο του των 70ς και 80ς, της καλής του δηλαδή περιόδου (ας μη ξεχνάμε ότι ο De Palma είναι δυστυχώς σήμερα ένας από τους πλέον παρακμασμένους δημιουργούς).
Το "Sisters" είναι η αρχή της "αστυνομικής" στροφής του και, κυρίως, η αρχή της λατρείας του για τον Χίτσκοκ, που πάντοτε θεωρούσε δάσκαλό του. Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας κοπέλας που, ενώ θέλει να ερωτευτεί, πρέπει να αντιμετωπίσει την επικίνδυνη αδελφή της... (ή μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα;) και μιας άλλης κοπέλας, που ζει απέναντι και άθελά της γίνεται μάρτυρας ενός φόνου. Στη συνέχεια θα εμφανιστεί ένας εκκεντρικός "κακός" (που μοιάζει καταπληκτικά με τον Τζον Γουότερς!) και εν μέσω φόνων ή προσπαθειών για φόνο, αποκαλύψεων από το παρελθόν και ψυχαναλυτικών ερμηνειών, η δράση θα μεταφερθεί σ' ένα περίεργο ψυχιατρείο - δίχως πάντως να αποφεύγονται οι σεναριακές αφέλειες.
Πρόκειται για καθαρό b-movie (είπαμε ότι ο Ντε Πάλμα ήταν ακόμα σχετικά άγνωστος ανεξάρτητος δημιουργός τότε), αλλά με το φιλμ αυτό απέδειξε ότι ξέρει να φτιάχνει αποτελεσματικά θρίλερ - έστω και με τραβηγμένη πλοκή σ' αυτή την περίπτωση. Και για πρώτη φορά κάνει ανοιχτές αναφορές στον Χίτσκοκ. Η κοπέλα που γίνεται μάρτυρας εγκλήματος στο απέναντι διαμέρισμα παραπέμπει φυσικά άμεσα στον "Σιωπηλό Μάρτυρα", η σταδιακή κορύφωση του σασπένς το ίδιο, το υποβόσκον χιούμορ (γιατί υπάρχει κι αυτό) επίσης.
Σήμερα ίσως το φιλμ φανεί σε πολλούς αστείο και απλοϊκό. Είναι που έχουμε δει έκτοτε τόσα και τόσα παρόμοια... Είναι κι αυτή η απερίγραπτα 70ς αισθητική, με τα ντυσίματα, τα κουρέματα, την ξεθωριασμένη φωτογραφία... ένα συνολικό κλίμα δηλαδή που ή θα κάνει κάποιους να νοσταλγήσουν ή θα τους κάνει να βγάλουν σπυράκια (ή να βάλουν τα γέλια). Σίγουρα δεν είναι μια από τις καλύτερες ταινίες της καλής περιόδου του δημιουργού, ούτε το καλύτερο θρίλερ όλων των εποχών, είναι όμως η πρώτη, σχετικά πετυχημένη απόπειρά του στον χώρο που θα τον έκανε διάσημο και γι' αυτό έχει νομίζω τη δική της αξία. Μην το δείτε όμως μόνο για ιστορικούς λόγους. Πολλοί φίλοι των παλιών θρίλερ σίγουρα θα το απολαύσουν κιόλας.

Ετικέτες ,

5 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

kyrie Vandimir
sas diavazw edw kai kairo-sas anakalipsa entelws tyxaia-/ anatrexw poly syxna stis kritikes sas ,nees kai palies/8a h8ela na sas rwthsw an mporw na sa steilw tin istoria mias tainias tis opoias den kserw ton titlo, mhpws kai sas 8imisei esas kati,ws cinephile me ...pergamhnes pou eiste!
eyxaristw ek twn protervn
Effie Patras

Ιουνίου 25, 2011 12:39 μ.μ.  
Blogger vandimir said...

Φυσικά και μπορείς. Μακάρι να μπορώ να βοηθήσω. Περιμένω λοιπόν.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Ιουνίου 25, 2011 7:12 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Πολιτεια της Αμερικης,στα συνορα του Μεξικου.Μεξικανος εργατης σκοτωνεται απο συνοριοφυλακα τον οποιο στη συνεχεια ο εργοδοτης του νεκρου εργατη εξαναγκαζει να μεταφερει το πτωμα του στο αγνωστο (!) χωριο του.
Γεια σας και παλι..
Εφη / Πατρα

Ιουνίου 26, 2011 12:42 π.μ.  
Blogger vandimir said...

Νομίζω ότι λες το "The Three Burials of Melquiades Estrada" (Οι τρεις ταφές του Μ.Ε." του 2005. Εξαιρετική ταινία που, παραδόξως, γύρισε ο γνωστός ηθοποιός Τόμι Λι Τζόουνς, ο οποίος παίζει κιόλας.

Ιουνίου 26, 2011 12:18 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

ΤΙ ΝΑ ΠΩ! ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΤΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ ΣΑΣ ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ./
ΟΝΤΩΣ, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ !
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.. ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ON LINE ΚΑΙ ΣΑΣ ΔΙΑΒΑΖΩ..

ΕΦΗ /ΠΑΤΡΑ

Ιουνίου 26, 2011 2:31 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

eXTReMe Tracker