"YES": ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ - ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ...

Η βρετανίδα Sally Potter είναι μια σκηνοθέτης που δουλεύει συνήθως πειραματικά και, εκτός από σινεμά, ασχολείται με χορό, περφόρμανς, σκηνοθετεί όπερες κλπ. Στην Ελλάδα την ξερουμε από το πολύ ενδιαφέρον "Orlando" του 1992. Το 2004 γυρίζει την ταινία "Yes", ένα αισθηματικό φιλμ με... ιδιαιτερότητες, το οποίο, για να το δηλώσω από την αρχή, δεν μου άρεσε.
Η ηρωίδα είναι μια εύπορη επιστήμονας, εγκλωβισμένη σε γάμο που καταρρέει με έναν φιλόδοξο πολιτικό. Δεν υπάρχει πλέον αγάπη ανάμεσά τους, όλα είναι συμβατικά και ρουτινιάρικα. Κάπου εκεί εκείνη γνωρίζει και ερωτεύεται με πάθος έναν λιβανέζο αυτοεξόριστο, γιατρό στην πατρίδα του, ο οποίος στο Λονδίνο δουλεύει σε εστιατόριο. Η έντονη σχέση τους θα περάσει από διάφορα στάδια, ο θάνατος της αγαπημένης της θείας θα τη δοκιμάσει, μ' όλα αυτά πάντως το βάλτωμα των τελευταίων χρόνων θα γίνει ξεκάθαρο και η απόφασή της να αντιδράσει αμετάκλητη.
Αυτά. Τα οποία, ως ιστορία τουλάχιστον, τα έχουμε δει νομίζω πολλές φορές (και στην πραγματική ζωή άλλωστε). Η σκηνοθεσία είναι καλή, μερικές εικόνες πολύ όμορφες, ενώ τα ίδια τα σκηνικά καταδεικνύουν την ψυχρότητα στις σχέσεις του παντρεμένου ζεύγους αφ' ενός και τη "θερμότητα" όταν η ηρωίδα βρίσκεται με τον αγαπημένο της. Η πρωταγωνίστρια Τζόαν Άλλεν και ο σύζυγος Σαμ Νιλ είναι καλοί, φοβάμαι όμως ότι ως παρουσία ο λιβανέζος εραστής (Simon Abkarian) τείνει να γίνεται ακόμα και γελοίος σε ορισμένα σημεία. Το βασικό μου όμως πρόβλημα δεν είναι αυτό. Η Potter, στην προσπάθειά της να είναι πάντοτε πειραματική και πρωτότυπη, φτιάχνει όλους, μα όλους τους διαλόγους ποιητικούς με την κυριολεκτική έννοια της λέξης. Είναι το μοναδικό φιλμ που έχω δει όπου οι ηθοποιοί μιλάνε με ποιήματα, και μάλιστα με ομοιοκαταληξία. Ομολογώ ότι αυτό με κούρασε αρκετά. Πιστεύω ότι έγινε για να δώσει ενδιαφέρον σε μια ούτως ή άλλως τετριμμένη σεναριακά ιστορία, ωστόσο προσωπικά βρήκα ότι εξ αιτίας του ευρήματος αυτού το φιλμ σερνόταν περισσσότερο. Υπάρχουν και κάποιες φιλοσοφικές πρόζες, έμμετρες πάντοτε... αλλά ούτε κι αυτές με άγγιξαν.
Ίσως κάποιοι εντυπωσιαστούν από τις αναμφισβήτητες πρωτοτυπίες και την πειραματική διάθεση. Προσωπικά, όπως σας είπα ήδη, βαρέθηκα.