Τρίτη, Απριλίου 19, 2016

"ATTACK ON TITAN" Ή ΟΤΑΝ ΟΙ ΓΙΑΠΩΝΕΖΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΙ... ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟΙ!

Το "Attack on Titan" (Shingeki no kyojin) υπήρξε αρχικά manga (δηλαδή γιαπωνέζικο κόμικς) και στη συνέχεια έγινε anime (δηλαδή γιαπωνέζικο κινούμενο σχέδιο), αμφότερα πολύ πετυχημένα στη χώρα τους. Το 2015 λοιπόν ήρθε η σειρά να γίνει και κανονική ταινία, γυρισμένη από τον Shinji Higuchi. Αφού πρόκειται για τρίωρη παραγωγή προβλήθηκε σε δύο μέρη.
Ο ανθρώπινος πολιτισμός έχει ουσιαστικά καταρρεύσει  εξ αιτίας της εμφάνισης των γιγάντιων, εφιαλτικών ανθρωποειδών Τιτάνων (κάτι παραμορφωμένα όντα, άντρες, γυναίκες και παιδιά 15 μέτρα ψηλά), οι οποίοι επιτίθενται και τρώνε κανονικότατα ανθρώπους. Οι λίγοι εναπομείναντες είναι κλεισμένοι σε ένα τριπλό τείχος, όταν δέχονται μετά από πολύ καιρό μια άγρια επίθεση των φρικτών Τιτάνων. Ο ήρωας, ένας ονειροπόλος έφηβος, του οποίου το όνειρο είναι να φύγει από τον κλειστό αυτόν κόσμο και να δει τον ωκεανό, όταν χάνει την κοπέλα του εντάσσεται σε μια ομάδα πολεμιστών ειδικά εκπαιδευμένων να αντιμετωπίζουν τα τέρατα.
Να σας δηλώσω από την αρχή ότι πρόκειται για μια από τις πιο κακές ταινίες που έχω δει τον τελευταίο καιρό. Στο πρώτο μέρος κάτι γίνεται (όχι και πολλά), λόγω της τρομακτικής εμφάνισης των τεράτων, λόγω του μυστηρίου που τα περιβάλλει (από πού προέρχονται και τι ακριβώς είναι;) και γενικότερα των ερωτηματικών που αφήνει. Υπάρχουν μερικές εντυπωσιακές λόγω εφέ σκηνές (με μπόλικο σπλάτερ) και κάποιες δημιουργούν όντως ατμοσφαιρικό και απόκοσμο τρόμο. Στο δεύτερο μέρος τα πάντα καταρρέουν (κάπως σαν τον ανθρώπινο πολιτισμό που λέγαμε και πριν). Τα εφέ, σα να το κάνουν επίτηδες, γίνονται όλο και χειρότερα και πιο εμφανώς "κομπιουτερέ", οι ηθοποιία του κακού κυρίως μάλλον γέλια προκαλεί... Το χειρότερο όμως είναι το παντελώς πρόχειρο σενάριο, σε βαθμό που γίνεται σχεδόν ασυνάρτητο. Ελάχιστες εξηγήσεις για τα όσα συμβαίνουν, αντιφάσεις, ξαφνικές ατάκες που προκαλούν απορία και μπερδεύουν τα πράγματα... όχι, βαριέμαι να επισημαίνω συγκεκριμένα σημεία. Πραγματικά το σεναριακό κομμάτι είναι ό,τι χειρότερο έχω δει τα τελευταία χρόνια. Αφήστε τις διαρκείς μάχες, συνοδευόμενες από non-stop εκκωφαντικό heavy metal, που τελικά κατάφεραν να μου προκαλέσουν εκτός από βαρεμάρα και πονοκέφαλο.
Δεν αξίζει να πολυλογώ. Αν έχετε κλείσει τα 15 αποφύγετέ το. Μερικοί από τους μικρότερους (λίγοι ελπίζω) ίσως εντυπωσιαστούν από κάποια εφέ, αν καταφέρουν να μη βαρεθούν κι αυτοί από την επανάληψή τους. Άκουσα πάντως ότι τόσο το κόμικς όσο και το κινούμενο σχέδιο είναι πολύ καλύτερα και ότι οι ταινία έχει υποστεί "αχρείαστες σεναριακές αλλαγές", για να χρησιμοποιήσω αυτούσια τη φράση μιας (αρνητικής φυσικά) κριτικής.

Ετικέτες ,

eXTReMe Tracker