Κυριακή, Φεβρουαρίου 14, 2016

ΕΙΤΕ "ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ" ΕΙΤΕ ΟΧΙ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΒΑΡΙΕΜΑΙ

Έχω ξαναγράψει για το ότι ποτέ δεν υπήρξα φαν των ταινιών με τον Τζέιμς Μποντ. Τις βλέπω συνήθως για να "σκοτώσω" ένα δίωρο, αλλά μετά, πιστέψτε με, αμέσως μετά, τις ξεχνώ παντελώς. Νομίζω ότι οι τελευταίες με τον Ντάνιελ Κρεγκ είναι καλύτερες, δεν αρκούν όμως για να με κάνουν φαν της ατελείωτης σειράς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα πολύ βαρετού για μένα Τζέιμς Μποντ, εποχής Πιρς Μπρόσναν, είναι το "Die Another Day", που γύρισε το 2002 ο Lee Tamahori (ναι, είναι αυτό με την Χάλι Μπέρι να αναδύεται από τη θάλασσα με το χαρακτηριστικό λευκό μπικίνι, αποτίοντας φόρο τιμής στην πασίγνωστη παλιά αντίστοιχη σκηνή με την Ούρσουλα Άντρες).
Μια που οι ρώσοι κομουνιστές μας τελείωσαν, εδώ οι απόλυτα κακοί είναι πλέον οι βορειοκορεάτες, σχεδόν οι τελευταίοι εναπομείναντες κομουνιστές (;;;) στη γη (ως χώρα εννοώ). Από εκεί ξεκινά μια παντελώς αναληθοφανής ιστορία με έναν πολύ, μα πολύ κακό διεθνή τρομοκράτη, που συνεργάζεται με έναν βρώμικο μεγιστάνα των διαμαντιών και μαζί προσπαθούν να στρέψουν ένα πανίσχυρο διαστημικό όπλο ενάντια στον ίδιο τον πλανήτη και να εξαφανίσουν ολόκληρες "αθώες" καπιταλιστικές χώρες από τον χάρτη. Και ακολουθεί πλήρες μπάχαλο με πλήθος νεκρών, με άφθονες εκρήξεις, με ένα εντυπωσιακό παλάτι από πάγο κάπου στους πόλους, το οποίο (δεν αντέχω, θα σας το αποκαλύψω) καταστρέφεται θεαματικά και διάφοροι κακοί αλλάζουν πρόσωπο με υπερσύγχρονες πλαστικές επεμβάσεις και άλλα τέτοια.
Και φυσικά, εν μέσω πλήρους χαμού, ο Μποντ περιφέρεται απόλυτα απέθαντος και πηδά όποια βρει μπροστά του (καλή ή κακή). Α, σημειωτέον, μένει αιχμάλωτος των κακών κορεατών για κάμποσους μήνες (!) βασανιζόμενος διαρκώς, αλλά ξαναβρίσκει τη φόρμα του όταν ελευθερώνεται και πίνει και ένα από τα γνωστά μαρτίνι κυριολεκτικά σε χρόνο dt, και επανέρχεται ως σίφουνας σα να μην έχει συμβεί τίποτα απολύτως.
Νομίζω οτι το φιλμ σπάει κάθε ρεκόρ αναληθοφάνειας σε όλα τα επίπεδα (ας μη μιλήσουμε για χαρακτήρες). Γενικά όμως, με το διαρκές μπαμ μπουμ και την απίστευτη δράση, με έκανε να πλήξω πολύ, καθώς μάλιστα το εξ ίσου αναληθοφανές σενάριο με τις τελικές "ανατροπές" έμοιαζε να μη με έλκει καθόλου. Είπαμε, δεν είμαι φαν της σειράς, αλλά έχω δει και αρκετά καλύτερους Τζέιμς Μποντ.

Ετικέτες ,

eXTReMe Tracker