Τετάρτη, Απριλίου 18, 2007

Ο ΓΚΟΓΙΑ ΩΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ


Ο Milos Forman έχει κάνει στο παρελθόν σημαντικές ταινίες (θυμηθείτε τη Φωλιά του Κούκου, το Amadeus, το παραγνωρισμένο Man on the Moon ή τις πρώτες δουλειές του στην Τσεχοσλοβακία). Στα 75 του σήμερα μοιάζει κουρασμένος με τα "Φαντάσματα του Γκόγια", όπου καταπιάνεται με ένα (φανταστικό) μέρος της ζωής του Γκόγια, ενός από τους μεγαλύτερους ζωγράφους όλων των εποχών.
Το περίεργο είναι ότι ο Γκόγια δεν είναι ακριβώς η κεντρική φιγούρα του έργου. Απλώς παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν στο ταραγμένο τέλος του 18ου - αρχές 19ου αιώνα στην Ισπανία. Ακόμα κι αν πάρει θέση, το κάνει χλιαρά, χωρίς πάθος. Το βάρος πέφτει στα δραματικά γεγονότα, την αναβίωση της εφιαλτικής Ιεράς Εξέτασης, την εισβολή του Ναπολέοντα στη χώρα και το προσωρινό τέλος της βασιλείας, αλλά και την τραγική ιστορία του αδίστακτου ιεροεξεταστή και αργότερα οπαδού της γαλλικής επανάστασης (πάντοτε όμως με την πλευρά της εξουσίας), της αθώας Ινές και της φριχτής μοίρας της.
Στη δίνη όλων αυτών, ο μεγάλος Γκόγια, επίσημος ζωγράφος της αυλής, μοιάζει να είναι ένας απλός παρατηρητής, καταγραφέας αν θέλετε, δίχως να συμμετέχει ενεργά. Η προσωπικότητά του δεν αναλύεται, δεν "ζωγραφίζεται" σε βάθος. Φαίνεται ότι απλώς παρατηρεί ουδέτερα την γύρω του τρικυμία και παράγει τα αριστουργήματά του εμπνεόμενος απ' αυτήν. Αυτό βέβαια είναι μάλλον ηθελημένο. Αυτό που θέλει ο Φόρμαν είναι να δείξει τη βαρβαρότητα της εξουσίας (της κάθε εξουσίας) και να καυτηριάσει την απύθμενη υποκρισία της εκκλησίας, με αιχμή του δόρατος την κτηνωδία της Ιεράς Εξέτασης. Τα καταφέρνει όλα αυτά, βοηθούμενος και από τους καλούς ηθοποιούς (με επικεφαλής τον πάντα δυνατό Ξαβιέ Μπαρδέμ), δεν κατάφερε όμως σε καμιά περίπτωση να με συγκλονίσει.
Συνολικά δεν θα την έλεγα κακή ταινία, ούτε όμως και τίποτα ιδιαίτερο.

Ετικέτες ,

eXTReMe Tracker