Τετάρτη, Ιουλίου 04, 2018

"MEAN MACHINE" Ή ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

Ο Barry Skolnick έχει γυρίσει μία και μοναδική ταινία, το "Mean Machine" το 2001. Πρόκειται για κωμωδία (κυρίως) που διαδραματίζεται σε φυλακές, διαθέτει όμως κάποια καλή αρχική σεναριακή ιδέα, που βασίζεται στην παλιότερη ταινία "The Longest Yard" με τον Μπαρτ Ρέινολντς.
Ο ομώνυμος ήρωας (Danny Meehan λέγεται, αλλά το Mean Machine είναι το παρατσούκλι του) ήταν κάποτε διάσημος ποδοσφαιριστής, αρχηγός μάλιστα της Εθνικής Αγγλίας, ο οποίος έχει παρακμάσει ολοσχερώς επειδή αποκαλύφτηκε ότι "πούλησε" τη χώρα του σε κρίσιμο ματς του Παγκοσμίου Κυπέλου (με το αζημείωτο βεβαίως). Τώρα καταλήγει στη φυλακή μετά από επίθεση σε αστυνομικούς. Εκεί όχι μόνο δεν απολαμβάνει προνόμια λόγω διασημότητας, αλλά αντιμετωπίζει την περιφρόνηση αρχικά συγκρατουμένων και δεσμοφυλάκων, κι εκείνος όμως κρατά τους πάντες σε απόσταση (να μην πούμε ότι τους φέρεται σχεδόν εχθρικά). Στη συνέχεια αρχίζουν οι πιέσεις να παίξει μπάλα, παρά το ότι εκείνος επανειλημμένα δηλώνει ότι δεν πρόκειται ποτέ ξανά να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο. Όταν όμως οργανώνεται ένα ματς ανάμεσα σε κρατούμενους και δεσμοφύλακες - στο οποίο διακυβεύονται και πολά (παράνομα) χρήματα - οι πιέσεις γίνονται ωμοί εκβιασμοί. Έτσι εκείνος θα αναγκαστεί να προπονήσει την αλλοπρόσαλλη ομάδα των κρατουμένων και, φυσικά, να παίξει μαζί τους. Μέχρι το περίφημο ματς όμως - και κατά τη διάρκειά του - οι ανατροπές θα είναι αρκετές.
Το φιλμ διαθέτει χιούμορ και γενικά βλέπεται σχετικά ευχάριστα νομίζω ακόμα και από άσπονδους φίλους του αθλήματος (κι εγώ προσωπικά δεν ασχολούμαι). Με ανάλαφρο πάντα τρόπο βγαίνει στην επιφάνεια η διαφθορά των κρατούντων, ο εξ ίσου βάναυσος "έξω κόσμος" κλπ. και βέβαια το ματς αποτελεί συμβολο της πάλης κρατούντων - κρατουμένων. Ο ρυθμός είναι αρκετά καλός, είπαμε για κάποιες ανατροπές, μερικοί χαρακτήρες είναι απολαυστικοί (δείτε και τον Τζέισον Στάθαμ σε έναν από τους πρώτους του ρόλους) και... αυτά. Νομίζω ότι απογοητευτική είναι η τελική εντελώς προβλέψιμη και απλοϊκή τροπή των πραγμάτων (και των χαρακτήρων), καθώς και η ευκολία με την οποία γίνονται όλα στο τέλος, μετά τα τόσα αδιέξοδα.
Τελικά θα το χαρακτήριζα απλώς ευχάριστο. Αν τώρα είστε και φίλοι του ποδοσφαίρου, ίσως να σας ενδιαφέρει κάπως περισσότερο.

Ετικέτες ,

eXTReMe Tracker