ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ "SHUFFLE"

 Το “Shuffle” του 2011 γυρίστηκε από τον Κurt Κuenne και είναι μια ακόμα ταινία που υπακούει στη μόδα των φιλμ που θυμίζουν πολύ παλιότερες δεκαετίες. Η συγκεκριμένη, ασπρόμαυρη, παραπέμπει στις εικόνες των 30ς. Ωστόσο πρόκειται ουσιαστικά για μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας (ή περίπου), που αρχικά τουλάχιστον θυμίζει ιστορίες με ταξίδια στο χρόνο. Και μάλιστα με πολύ ενδιαφέρουσα – κατά τη γνώμη μου – αρχική ιδέα.

Ένας πετυχημένος φωτογράφος ξυπνάει κάθε φορά σε μια διαφορετική στιγμή της ζωής του με τρόπο απόλυτα τυχαίο. Άλλοτε είναι παιδί, άλλοτε τριαντάρης, άλλοτε μεγαλύτερος. Το κακό είναι ότι κάθε φορά δεν έχει μνήμες από την προηγούμενη ζωή του και πασχίζει να καταλάβει πώς και γιατί βρίσκεται στο χρονικό σημείο στο οποίο ξύπνησε και τι έχει συμβεί στο παρελθόν. Η αγωνία του για τη σύνδεση των κομματιών του παζλ διαρκώς μεγαλώνει.

Ίσως σας θυμίζει κάπως καταστάσεις του "Memento". Ωστόσο η ατμόσφαιρα εδώ είναι τελείως διαφορετική. Δεν υπάρχει το στοιχείο του θρίλερ ούτε οι «κακοί» και οι καταστάσεις από τις οποίες πρέπει να ξεφύγει ο αμνησιακός ήρωας. Εδώ τα γεγονότα είναι γεγονότα μιας (σχετικά) κανονικής ζωής. Ένας έρωτας που τον στοιχειώνει, η προβληματική σχέση με τον πατέρα, μια καριέρα που προσπαθεί να ανακαλέσει, μια φοβερή τραγωδία που κρύβεται κάπου πίσω απ’ όλα αυτά και που γνωρίζει από τα αποσπάσματα που ζει ότι κάποια στιγμή θα συμβεί στη ζωή του… Η όλη ατμόσφαιρα, παρά το έντονο μυστήριο που την περιβάλλει, θυμίζει περισσότερο ταινίες του Κάπρα παρά θρίλερ αγωνίας και βέβαια εμποτίζεται και με αρκετά μεταφυσικά στοιχεία.Τέλος διαθέτει και ωραία, ασπρόμαυρη φωτογραφία

Η ταινία συνδυάζει το στοιχείο του δράματος με κάποιο χιούμορ, διαθέτει πολύ καλή φωτογραφία και μου κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον έως… έως λίγο πριν το τέλος της. Διότι, τόσο η τελική λύση (που κάπου έχουμε ξαναδεί)  όσο και το «μήνυμα» που αυτή περιέχει, πώς να το πω, με ξενέρωσαν πολύ και μου κατέστρεψαν το κλίμα που είχε χτιστεί μέχρι τότε. Πολύ οικογενειακό, πολύ τετριμμένο, πολύ αμερικάνικο και, νομίζω, αρκετά συντηρητικό. Κρίμα, διότι, το ξαναλέω, μέχρι τότε το παρακολουθούσα με μεγάλο ενδιαφέρον. Βλέπετε πρόκειται όπως και να το κάνουμε, για πρωτότυπο συνδυασμό ταινίας φανταστικού και ρεαλιστικών καταστάσεων της ζωής.

Προσωπικά θεωρώ ότι καλός σκηνοθετικά Kuenne έχασε μια μεγάλη ευκαιρία. Αυτό ωστόσο δεν εμπόδισε το φιλμ να κερδίσει το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ Φανταστικού Κινηματογράφου της Αθήνας του 2013. Οπότε θα σας έλεγα να του δώσετε μια ευακαιρία. Παρά τις προσωπικές μου επιφυλάξεις.