ΘΕΑΤΡΟΓΕΝΕΣ "ΠΕΤΡΩΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ"

Ο Archie Mayo (1891–1968) υπήρξε ένας χολιγουντιανός σκηνοθέτης που ξεκίνησε από μικρού μήκους κωμωδίες τη δεκαετία του '10, για να περάσει στη συνέχεια σε άλλα είδη. Το 1936 γυρίζει το "Petrified Forest" (Πετρωμένο Δάσος), που βασίζεται σε θεατρικό έργο και έχει αρκετό ενδιαφέρον.
Διαδραματίζεται σε ένα μικρό βενζινάδικο - εστιατόριο στο μέσον του πουθενά, χαμένο δηλαδή σε μια έρημο κάπου στην Αριζόνα. Εκεί ζει η κόρη του ιδιακτήτη, ευαίσθητη και με καλλιτεχνική φύση, που ονειρεύεται μια άλλη ζωή μακριά από την καθημερινή μιζέρια και απομόνωση. Έκεί φτάνει τυχαία, με ωτοστόπ, και ένας περιπλανώμενος άντρας, συγγραφέας κάποτε δίχως ιδιαίτερη έμπνευση, τον οποίο η κοπέλα ερωτεύεται. Μια συμμορία καταζητούμενων γκάνγκστερ που εισβάλλει στο εστιατόριο και κρατά σαν όμηρους όχι μόνο τους προαναφερθέντες, αλλά και έναν υπάλληλο και ένα ζευγάρι πλούσιων πελατών, αποτελεί τον καταλύτη στην ιστορία.
Ατμοσφαιρικό δράμα κλειστών χώρων, με μόνιμο μοτίβο την ανεμοδαρμένη έρημο, που κυρίως φαίνεται έξω από τα παράθυρα του κτιρίου και τονίζει την απομόνωση των ηρώων, αναλύει τους χαρακτήρες των έγκλειστων, αιχμαλώτων και "δεσμοφυλάκων", διαθέτει αρκετές υποπλοκές, σασπένς, και καταλήγει σε δραματική κορύφωση. Η απεγνωσμένη ανάγκη για αλλαγή ζωής, οι διαφορετικές φύσεις του περιπλανώμενου άντρα και του υπάλληλου του βενζινάδικου που θα συγκρουστούν για την κοπέλα, οι τελματωμένες σχέσεις του ζευγαριού, ο αφόρητος συντηρητισμός του κοινωνικού περίγυρου (που δίνεται από τον πατέρα της κοπέλας και το νεαρό υπάλληλό του), η πνιγηρή επαρχία, οι σχέσεις εξουσιαστών - εξουσιαζόμενων μέσα από τη σχέση του γκάνγκστερ με τους ομήρους του, ο "συμβολικός" χαρακτήρας του ίδιου του γκάνγκστερ, η αναζήτηση σκοπού σε μια άδεια ουσιαστικά ζωή (του περιπλανώμενου συγγραφέα, και μάλιστα παρά τις εμπειρίες που έχει ζήσει), νύξεις για τον ρατσισμό κατά των μαύρων, όλα βρίσκονται εδώ - και αρκετά άλλα που πιθανόν θα ανακαλύψετε. Σημειωτέον ότι τα μέλη της συμμορίας των γκάνγκστερ λειτουργούν εδώ μάλλον σαν σύμβολα ελευθερίας, παρά σαν κλασικοί "κακοί".
Συγχρόνως έχουμε μια σειρά λαμπρών παλιών ηθοποιών, με επικεφαλής τους Λέσλι Χάουαρντ και Μπέτι Ντέιβις, ενώ το ρόλο του γκάνγκστερ παίζει ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ, που, υποθέτω, δεν είχε γίνει ακόμα πρωταγωνιστής.
Βαθύ ψυχολογικά, πολυεπίπεδο και με ενδιαφέρουσα εξέλιξη, με κράτησε απόλυτα. Μόνο μειονέκτημα που του βρίσκω είναι ίσως η εμφανής του θεατρικότητα. Κάτι ο κλειστός χώρος, κάτι το στιλ των διαλόγων, κάνουν το φιλμ να προδίδει την θεατρική του καταγωγή. Πράγμα που, ωστόσο, δεν είναι πολύ κακό, αφού, όπως είπα, με κράτησε απόλυτα. Αν το βρείτε δείτε το. Αξιζει τον κόπο.