ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ - ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ... ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ

Το "Ανάμεσα στους τοίχους" του ενδιαφέροντα σκηνοθέτη Laurent Cantet είναι μια ταινία που διερευνά τις σχέσεις μαθητών - καθηγητών σε ένα γαλλικό λύκειο. Λέμε γαλλικό, αλλά στην πραγματικότητα θα μπορούσε να διαδραματίζεται οπουδήποτε στον δυτικό κόσμο, από την Ελλάδα μέχρι την Αμερική. Οι καταστάσεις που εξετάζονται είναι τόσο όμοιες...
Βρήκα την ταινία πολύ καλή στο είδος της, αλλά υπό αυστηρούς όρους: Για να σας αρέσει πρέπει να είστε φίλοι του ντοκιμαντερίστικου σινεμά, αυτού που λέμε "φέτα ζωής", με στοιχειώδη μόνο μυθοπλασία, που όλο το βάρος πέφτει στο να βρίσκονται όσο πιο κοντά στην πραγματικότητα, στην καθημερινότητα, όσα βλέπουμε στην οθόνη. Κάτι σαν το σινεμά των αδελφών Νταρντέν δηλαδή. Αν λοιπόν σας αρέσει αυτό το στιλ, πρόκειται για μια από τις καλύτερες ταινίες του είδους.
Ένας τριαντακάτι καθηγητής μπαίνει στην αρχή της χρονιάς στην τάξη του. Η ιδιορυθμία της (που βέβαια είναι συχνότατη σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, οπότε μάλλον δεν πρέπει να μιλάμε για ιδιορυθμία) είναι ότι η τάξη αποτελείται από μαθητές πολύ διαφορετικής κουλτούρας, χρώματος, θρησκεύματος, καταγωγής κλπ. Η ασυνενοησία λοιπόν και τα προβλήματα, άλλοτε μικρά άλλοτε μεγαλύτερα, είναι δεδομένο ότι θα προκύψουν. Μην περιμένετε όμως δραματικές κορυφώσεις, τραγικές σε κατάληξη συγκρούσεις, θάνατους, έρωτες και άλλα τέτοια βαρύγδουπα. Εδώ μιλάμε για εξονυχιστική μελέτη της οικείας και σε μας πλέον της καθημερινότητς στη σχολική τάξη. Η ταινία εντάσσεται μόνο θεματικά στην μακρά παράδοση που ξεκινά από τη ΄"Ζούγκλα του Μαυροπίνακα" των 50ς και, περνώντας από την "Τάξη του '84" και τον "Κύκλο των Χαμένων Ποιητών" φτάνει μέχρι την πρόσφατη σχετικά μέτρια ταινία της οποίας τον τίτλο δεν θυμάμαι με την Μισελ Φάιφερ στο ρόλο της καθηγήτριας: Όλες αυτές βασίζονται στο δράμα, ενώ τούτη εδώ βλέπει τα πράγματα όπως ακριβώς είναι.
Η ισορροπία της ανάμεσα στους δύο πόλους είναι πραγματικά θαυμαστή. Τα προβλήματα εξετάζονται σφαιρικά, από την οπτική και των δύο πλευρών. Εδώ δεν υπάρχουν άγιοι καθηγητές που καλούνται να τιθασσεύσουν άγριους, επαναστατημένους μαθητές που δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα, αλλά ούτε και μαθητές - άγγελοι που καταπιέζονται βάναυσα από καθηγητές - φασίστες. Τέτοιες ακραίες περιπτώσεις υπάρχουν, αλλά είναι σπάνιες. Εδώ - το ξαναλέω - μιλάμε για την απόλυτη καθημερινότητα, γι΄αυτό που πραγματικά συμβαίνει στα σχολεία, και το φιλμ βρίσκει τον τρόπο να κατανοήσει το δίκιο και να δει με συμπάθεια και εντελώς αμερόληπτα και τις δύο "εμπόλεμες" (ενίοτε άνευ λόγου) πλευρές.
Αν σας αρέσει το απολυτα ρεαλιστικό, προσεγμένο μέχρι τελευταίας λεπτομέρειες ώστε να μοιάζει με αλήθεια σινεμά, δείτε το οπωσδήποτε. Αν ζητάτε από τον κινηματογράφο περισσότερη πλοκή, ανατροπές, σασπένς, αλλάξτε αίθουσα.