"NOEL" ΓΙΑ (ΕΥΚΟΛΑ) ΔΑΚΡΥΑ

Τα Χριστούγεννα δίνουν βαβαίως την ευκαιρία (ανέκαθεν) να γυριστούν παιδικές ή συγκινητικές ή δακρύβρεκτες ταινίες όπου η αγάπη κυριαρχεί και τα θαύματα δίνουν και παίρνουν. Από την άλλη ο Chazz Palminteri είναι ο γνωστός καλός ηθοποιός. Ο οποίος όμως εν έτει 2004 γύρισε (δυστυχώς) και τη μοναδική του ταινία ως σκηνοθέτης με τίτλο "Noel", η οποία διαθέτει όλα τα παραπάνω κλισέ και μάλιστα σε αρκετή δόση. Διαθέτει πάντως και ένα εντυπωσιακό καστ,  που περιλαμβάνει τη Σούζαν Σάραντον, την Πενέλοπε Κρουζ, τον Ρόμπιν Ουίλιαμς, τον Άλαν Άρκιν και τον Πολ Γουόκερ.
Είναι, βεβαίως, παραμονές Χριστουγέννων. Η ηρωίδα (Σάραντον) είναι καλόκαρδη μεσήλιξ, η οποία φροντίζει τη μητέρα της που έχει αλτσχάιμερ, και φροντίζει επίσης όλους τους άλλους, αλλά όχι τον εαυτό της. Στον δίπλα θάλαμο της κλινικής θα γνωρίσει τον μοναδικό επισκέπτη του ασθενούς που νοσηλευεται εκεί. Από την άλλη ένας νεαρός μπάτσος (αυτός πάσχει από υπερβολική ζήλεια) γνωρίζει μια νεαρή λατίνα. Ερωτεύονται παράφορα, αλλά η παθολογική ζήλεια του τύπου στέκεται εμπόδιο στη σχέση τους. Ταυτόχρονα ένας μυστήριος μεσήλικας την "πέφτει" στον μπάτσο (κι όμως, ο μεσήλικας δεν είναι γκέι), θεωρώντας ότι είναι... η μετεμψύχωση της πεθαμένης γυναίκας του.  Φυσικά όλες αυτές οι ιστορίες κάπως θα συναντηθούν.
Αρχικά το παρακολουθούσα με σχετικό ενδιαφέρον. Ωστόσο όσο το φιλμ προχωρούσε τόσο... ξενέρωνε. Οι εύκολες συγκινήσεις και τα κλισέ πλήθαιναν σε ανησυχητικό βαθμό: Η μοναξιά των μοναχικών ανθρώπων, η οποία αυξάνεται κάθετα τις γιορτινές, "οικογενειακές" μέρες, η αναζήτηση του έρωτα, της αγάπης γενικότερα, ως πανάκεια, η φροντίδα των γονιών, οι προσωπικές αποκαλύψεις που δείχνουν το πώς και το γιατί των χαρακτήρων, η πίστη στο θεό που χάνεται και ξαναβρίσκεται (ουφ!) και, κερασάκι στην τούρτα, το απαραίτητο χριστουγεννιάτικο θαύμα (κυριολεκτικά, μιλάμε για μεταφυσικής υφής θαύμα), το οποίο αποτελεί και την "ανατροπή" στο τέλος της ταινίας. Και βέβαια εύκολο, τραβηγμένο απ' τα μαλιά χάπι εντ σε όλα τα επίπεδα, διότι, ως γνωστόν, τα Χριστούγεννα γίνονται θαύματα και γι' αυτό γινόμαστε όλοι ευτυχισμένοι (;;;)
Απόλαυσα του μαζεμένους καλούς ηθοποιούς, αλλά και λιγώθηκα όσο δεν παίρνει μ' όλο αυτό το overdose συγκίνησης και τελικής ευτυχίας και με την κλισεδιάρικη για πολλοστή φορά αντιμετώπιση της ντε και καλά "χριστουγεννιάτικης ευτυχίας" (σε συνδυασμό φυσικά με τα απαραίτητα χριστιανικά μηνύματα). Ευχαριστώ, αλλά δεν θα πάρω παραπάνω τέτοιο. Έσκασα.