ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΦΟΝΟΙ ΚΑΙ Ο "MAN APART" ΗΡΩΑΣ

Ούτε ο F. Gary Grey είναι μεγάλος σκηνοθέτης (γυρίζει περισσότερο χιπ χοπ βιντεοκλίπ) ούτε ο Βιν Ντίζελ έξοχος ηθοποιός. Ούτε βεβαίως και το "A Man Apart" του 2003 θα μείνει κλασικό. Πάντως βλέπεται σχετικά ευχάριστα ως περιπέτεια δράσης και μέχρις εκεί. Και, βέβαια, το τεράστιο πρόβλημα των ναρκωτικών και των εγκληματικών και οργανωμένων σαν κανονικός κρατικός στρατός πανίσχυρων καρτέλ, φαίνεται ότι απασχολεί έντονα τις ΗΠΑ (και δίνει και πάμπολλες αφορμές στον κινηματογράφο βεβαίως. Θυμηθείτε για παράδειγμα τα πολύ πιο σοβαρά "Traffic" και "Sicario".
Τυπικό σενάριο: Ο ήρωας και ο κολλητός του φίλος είναι μπάτσοι και αγωνίζονται στον πόλεμο κατά των ναρκωτικών που μαίνεται στα σύνορα Αμερικής - Μεξικό. Κάποια στιγμή έχουν μια μεγάλη επιτυχία: Καταφέρνουν να φυλακίσουν ένα από τα μεγαλύτερα "κεφάλια" του χώρου. Ενώ όμως εκείνος μένει ήσυχος και σιωπηλός στη φυλακή, ένας καινούριος, ανελέητος "παίχτης" εμφανίζεται , με το ψευδώνυμο Ντιάμπλο. Όταν η αγαπημένη σύζυγος του ήρωα δολοφονείται, εκείνος βρίσκεται πλέον εκτός ελέγχου και αναλαμβάνει δράση μόνος του. Στο μεταξύ όμως αναγκάζεται να έρθει σε επαφή και να ζητήσει βοήθεια από τον "μεγάλο" που ο ίδιος έκλεισε στη φυλακή.
Τυπικό, έτσι; Όντως. Παραλλαγές του θέματος αυτού έχουμε δει άπειρες φορές εδώ και δεκαετίες. Οπότε ιδού μία ακόμη. Η οποία, όπως είπαμε, κινείται ανάμεσα σε αδίστακτους, αιμοβόρους έμπορους των καρτέλ, σασπένς (ποιος είναι επιτέλους αυτός ο Ντιάμπλο;) και κάμποσης δράσης αφού, το φαντάζεστε αυτό, ο Βιν Ντίζελ τα κάνει όλα. Ανακαλύπτει την άκρη του μίτου, πυροβολεί, καθαρίζει σχεδόν μόνος του, τραυματίζεται αλλά ξανασηκώνεται, είναι "πιο δυνατός" από τους κακούς κλπ. κλπ. Αν λοιπόν έχετε όρεξη για χαλαρή βραδιά με δράση, πιστολίδι, περιπέτειες, δίχως να ζητάτε πολλά - πολλά παραπάνω, νομίζω ότι είναι από τις σχετικά συμπαθητικές περιπτώσεις του πολυφορεμένου είδους και αρκετά καλογυρισμένη. Αν μάλιστα είστε "φίλος", μάλλον θα περάσετε καλά. Πίτσες και μπύρες απαραίτητες.