"ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΑ ΑΜΑΞΙΔΙΑ" (!): ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΕΚΠΛΗΞΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΓΓΑΡΙΑ

Η ταινία με τον παράδοξο τίτλο "Δολοφονικά Αμαξίδια" (Tiszta Szivel ή, αγγλικά, Kills on Wheels) του 2016 μας έρχεται από την Ουγγαρία και είναι η δεύτερη μόλις του Attila Till. Και είναι έξυπνη, πρωτότυπη και δυνατή ταυτόχρονα, οπότε, μαζί με κάποιες άλλες των τελευταίων χρόνων ("Ο Γιος του Σαούλ", "Λευκός Θεός"), σηματοδοτεί μια ξαφνική άνθιση του σινεμά της χώρας αυτής.
Οι ήρωες του φιλμ πάσχουν όλοι απο κινητικά προβλήματα. Καθηλωμένοι σε καροτσάκια, γνωρίζονται και συναντώνται στα κέντρα φυσιοθεραπείας. Οι δύο είναι πολύ νεαροί, ο τρίτος μεγαλύτερος. Ο τελευταίος είναι ένας πρώην πυροσβέστης, ανάπηρος εδώ και τρία χρόνια από ατύχημα. Οξύθυμος, κυνικός, "βαρύς", αλλά και αποφασισμένος να θεραπευτεί κάποια στιγμή (καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες γι' αυτό), δουλεύει σαν εκτελεστης για ένα σέρβο έμπορο ναρκωτικών. Οι αποστολές του πετυχαίνουν ακριβώς επειδή, όντας ανάπηρος, δεν δημιουργεί την παραμικρή υποψία στα θύματά του (αδίστακτους τύπους αντίπαλων συμμοριών), και τους αιφνιδιάζει απόλυτα. Οι τρεις αυτοί άνθρωποι θα συνεργαστούν σε παρόμοιες αποστολές με επιτυχία. Ώσπου ο σέρβος, θορυβημένος από την αυθαίρετη απόκτηση συνεργατών από τον εκτελεστή του, θα τον διατάξει να τους εξοντώσει, ώστε να μην υπάρχουν μάρτυρες για όσο διαπράτονται. Πώς θα αντιδράσει αυτός;
Η ταινία, αρκετά αιματοβαμμένη, διαθέτει νευρώδη σκηνοθεσία και σκηνές αγωνίας, έξυπνο και ανατρεπτικό σενάριο και χρησιμοποιεί σαν ήρωες δύο αληθινούς ανάπηρους, τους δύο νεαρούς, οι οποίοι μάλιστα δεν είναι καθόλου τυχαίοι: Ο ένας είναι αθλητής και ο άλλος ηθοποιός και συγγραφέας. Εκτός από τη δράση της πιο ασυνήθιστης ίσως συμμορίας που είδατε ποτέ στην οθόνη, το φιλμ παρακολουθεί και τις προσωπικές τους - δύσκολες φυσικά - ζωές (τη σχέση με μία πρώην του μεγαλύτερου, η οποία ετοιμάζεται να παντρευτεί κάποιον άλλο, τη σχέση με τη μητέρα του ενός από τους νεαρούς). Ταυτόχρονα, ενώ ενίοτε διαθέτει και κατάμαυρο χιούμορ, βλέπει με τρυφερότητα τους άτυχους ήρωές του και δείχνει βαθιά κατανόηση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι αυτοί. Αυτό όμως που μου άρεσε ιδιαίτερα είναι η σύνδεση της όλης ιστορίας με τα κόμικς: Οι δύο νεαροί φτιάχνουν με μεγαλη προσπαθεια ένα κόμικς με ήρωες τους ίδιους, το οποίο ονειρεύονται να εκδώσουν. Το στοιχείο αυτό παίζει, όπως θα διαπιστώσετε στο τέλος, καθοριστικό ρόλο στην ιστορία. Από την άλλη μάλιστα, συχνά η εικόνα μπερδεύεται με σκίτσα που ζωντανεύουν και μεταφέρεται από την οθόνη στις σελίδες και αντίστροφα.
Όντως πρωτότυπο φιλμ, αρκετά πολυεπίπεδο - η αιματηρή γκαγκστερική ιστορία είναι το πρώτο μόνο από τα επίπεδά της - αποτέλεσε για μένα μια πραγματικά ευχάριστη έκπληξη.