O ΕΛΒΙΣ ΣΤΟ ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ

Θα σας αποκαλύψω μια κινηματογραφική αμαρτία μου (σιγά την αμαρτία δηλαδη): Μέχρι τώρα δεν είχα δει ποτέ τον Έλβις Πρίσλεί επί της οθονης, ενώ εκτιμώ την ανεπανάληπτη φωνή και αρκετά από τα τραγούδια που ερμήνευσε. Το γνωστό "Viva Las Vegas" ("Νύχτες στο Λας Βέγκας" εν Ελλάδι), που γύρισε το 1964 ο γνωστός από άλλα μιούζικαλ George Sidney (1916-2002), ήταν το πρώτο του φιλμ που παρακολούθησα. Μιούζικαλ βέβαια κι αυτό, το οποίο ωστόσο δεν με ενθουσίασε καθόλου. Έως και χαζό μπορώ να το χαρακτηρίσω...
Ο οδηγός σε ράλι Λάκι (ο Πρίσλεϊ φυσικα) φτάνει στο Λας Βέγκας για να πάρει μέρος στον εκεί αγώνα. Αρχικά έχει λεφτά για να αγοράσει καινούρια σούπερ μηχανή για το αμάξι του, τα χάνει όμως όταν ερωτεύεται την όμορφη εργαζόμενη στην πισίνα ξενοδοχείου (Αν Μάργκρετ), την οποία διεκδικεί και πλούσιος ευρωπαίος επίσης οδηγός στο ράλι και αντίπαλος του Λάκι (με τον οποίο ωστόσο η σχέση του ήρωά μας είναι συγχρόνως και φιλική). Ο Λάκι πασχίζει να βρει τα λεφτά, η ερωτική του σχέση με την κοπέλα θα περάσει από διάφορες φάσεις, εκείνη αρχικά απεχθάνεται τα ράλι, τελικά όμως όλα θα καταλήξουν (και θα λυθούν) στον αγώνα αυτόν.
Μπορώ να πω ότι τα τραγούδια του Έλβις στις καθαρά μιούζικαλ σκηνές (με γνωστότερη επιτυχία του το ομώνυμο) σώζουν κατά τη γνώμη μου το φιλμ, το οποίο, κατά τα άλλα, μάλλον δεν βλέπεται. Χαζό, γεμάτο κενά σενάριο, απότομες, αψυχολόγητες και άνευ ορατού λόγου μεταστροφές χαρακτήρων και συναισθημάτων, απίστευτες "ευκολίες", αδιάφορο χιούμορ, χαζοχαρούμενο κλίμα εν γένει και μέτριες ηθοποιίες το χαρακτηρίζουν. Θα μου πείτε "καλά, διεκδικούσαν ποτέ σεναριακές δάφνες τα μιούζικαλ?" Σαφώς όχι, αλλά πολλά απ' αυτά, μέσα στην (αισθηματικής φύσης) χαριτωμένη αφέλειά τους και στο σαφώς πιο πετυχημένο χιούμορ τους διέθεταν μια χαρακτηριστική γοητεία (και κάπως περισσότερο σεναριακό ειρμό). Πάντοτε κατά την προσωπική μου γνώμη, αυτό εδώ το μιούζικαλ όχι.  (Αλήθεια, πώς μεταστρέφεται στα καλά καθούμενα η ηρωίδα και παρακολουθεί με τόσο ενδιαφέρον το μισητό μέχρι προ πενταλέπτου ράλι?)
Μένει λοιπόν η σπάνια φωνή του Έλβις και η έντονη γοητεία που εκπέμπει όταν τραγουδά και μερικές συμπαθητικές μουσικες στιγμές. Και φυσικά είναι ευκαιρία να δείτε επί δύο ώρες μια από τις μυθικότερες φιγούρες στην ιστορία της ποπ μουσικής. Αν αυτά σας αρκούν ίσως και να το απολαύσετε.