"ΑΘΑΝΑΤΟΙ" ΜΕΤΑΞΥ ΚΙΤΣ ΚΑΙ "ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΗς ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ"

Είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι από το Χόλιγουντ δεν πρόκειται να μάθουμε μυθολογία (ελληνική ή όποια άλλη). Οι κάπως συγγενείς αισθητικά με τους "300" "Αθάνατοι" (2011) του ινδού, που δουλεύει όμως στις ΗΠΑ, Tarsem Singh δεν αποτελούν φυσικά εξαίρεση. Πρόκειται για το μύθο του Θησέα (που μοιάζει με τον αυθεντικό όσο μοιάζω εγώ με τον πάπα Πίο τον 2ο), ο οποίος αντιμετωπίζει τον πάνκακο βασιλιά Υπερίωνα (;), που θέλει να απελευθερώσει τους φριχτούς Τιτάνες και, αφού εξουδετερώσει με τη βοήθειά τους τους γνωστούς Ολύμπιους θεούς, να κυριαρχήσει στον κόσμο. Συνηθισμένα πράγματα δηλαδή. Στο μεταξύ ο Θησέας τα φτιάχνει με πανέμορφη μάντισα (Αριάδνη δεν παίζει), οι μισοί Ολύμπιοι θεοί σκοτώνονται (!), όλες οι πόλεις είναι χτισμένες σε τρύπες αχανούς κάθετου βράχου σαν αετοφωλιές και πολλά άλλα τέτοια. Ας μη μιλήσουμε λοιπόν για στόρι, γιατί το βρήκα επιεικώς αστείο. Μένει η αισθητική του όλου εγχειρήματος, η εικόνα, η οποία τουλάχιστον είναι εντυπωσιακή. Ο Singh (υπογράφει συνήθως ως σκέτο Tarsem) έχει μια αναγνωρίσιμη προσωπική αισθητική - την είχαμε δει στο "The Cell" - η οποία ακροβατεί επικίνδυνα ανάμεσα στο προχωρημένο και το απόλυτο κιτς. Εντυπωσιακές εικόνες, κοστούμια βγαλμένα από ζωηρή φαντασία και, βέβαια, παντελώς άσχετα με την εποχή και τους πολιτισμούς, θεοί στα όρια μιας γλυκερής γκέι αισθητικής, τοπία που κόβουν την ανάσα, κολοσσιαίες μάχες που θυμίζουν "Lord of the Rings" (γενικά τα κινηματογραφικά δάνεια είναι πάρα πολλά), συνεχείς εναλλαγές γοργής δράσης και slow motion, και όλα αυτά με εμφανώς ψηφιακά εφέ με άμεσο στόχο τον κορεσμό του ματιού. Και, μυθολογία - ξεμυθολογία (μεταλλαγμένη έστω), αλλά μην περιμένετε τίποτα απολύτως παιδικό: Η βία είναι άγρια, σχεδόν αυτοσκοπός, και οι σκηνές των μαχών εντελώς σπλάτερ, ιδιαίτερα στη μάχη με τους Τιτάνες, όπου το τι αίμα και διαμελισμός πέφτει δεν περιγράφεται. Αν σας αρέσουν όλα αυτά, και σας εντυπωσίασε και η κάπως συγγενής, όπως είπαμε, αισθητική των "300", δείτε το (προσωπικά μπούχτισα μάλλον σύντομα). Ό,τι και να αποφασίσετε όμως κάντε το μόνο για την εικόνα. Για κανέναν απολύτως άλλον λόγο. Την εικόνα, η οποία, όπως είπαμε, αν μη τι άλλο, έχει μια ιδιαίτερη αισθητική. Οφείλω να σας υπενθυμίσω πάντως ότι ιδιαίτερη δεν σημαίνει υποχρεωτικά και καλή.