Παρασκευή, Απριλίου 03, 2009

Η ΛΟΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΚΔΟΧΕΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ


Ο γερμανός Tom Tykwer έγινε γνωστός στην Ελλάδα από το "Τρέξε Λόλα τρέξε" (1998), αν και πριν είχε κάνει τουλάχιστον μία ενδιαφέρουσα ταινία, άπαιχτη στην Ελλάδα. Η "Λόλα" όμως, αναμφισβήτητα εντυπωσιακό και πρωτότυπο φιλμ, είναι αυτό που τον καθιέρωσε.
Πρόκειται για μια πραγματικά σπιντάτη μελέτη πάνω στο χρόνο και τις πιθανές διαφορετικές εκδοχές της πραγματικότητας. Είναι ένα είδος σπονδυλωτής ταινίας, αλλά όχι ακριβώς. Τα τρία μικρού μήκους φιλμ που την αποτελούν είναι στην ουσία ένα: Έχουν κοινή αρχή, κοινό στόρι, καθώς όμως η ηρωίδα έχει μόλις 20 λεπτά για να βρει κάτι χιλιάδες μάρκα και τρέχει ασταμάτητα, μικρές λεπτομέρειες αλλάζουν, με αποτέλεσμα να αλλάξει εντελώς η ιστορία και - κυρίως - η κατάληξή της.
Ο περιορισμός των 20 λεπτών κάνει τις ταινίες εντελώς στακάτες και αγχωτικές. Δεν υπάρχει ούτε ένα δευτερόλεπτο για χάσιμο κι αν κάτι πετύχει η Λόλα θα το πετύχει στο τσακ, τρέχοντας διαρκώς. Έτσι (ξανα)βλέποντάς τη πρόσφατα διαπίστωσα ότι για μια ακόμα φορά έμεινα καθηλωμένος, δίχως να μπορώ να πάρω ανάσα. Από την άλλη το γεγονός ότι μικρές διαφορετικές λεπτομέρειες δίνουν μια απόλυτα διαφορετική τροπή, φέρνει αβίαστα στο νου τη θεωρία του Χάους και την περίφημη ρήση "Μια πεταλούδα που φτερουγίζει στην Καλιφόρνια μπορεί να προκαλέσει καταιγίδα στην Κίνα". Αυτό ακριβώς. Το αν η Λόλα θα φτάσει ένα λεπτό πριν ή μετά στον πατέρα της, το αν θα τον προλάβει στην τράπεζα ή θα έχει μόλις βγει απ' αυτήν, μπορεί να κάνει το φίλο της να ζήσει ή να πεθάνει, δηλαδή μπορεί να της αλλάξει ολόκληρη τη ζωή.
Η ζωή μας και η τροπή που αυτή θα πάρει βασίζεται σε απόλυτα τυχαία γεγονότα, μοιάζει να λέει ο Tykwer. Και δεν φαίνεται να βρίσκεται μακριά από την πραγματικότητα: Είναι τυχαίο το ότι γεννηθήκαμε στην Ελλάδα και όχι στη Ζιμπάμπουε, την Αμερική ή τη Λαπωνία. Είναι τυχαίο το αν η οικογένειά μας είναι εύπορη ή φτωχή και χιλιάδες άλλες εξ αρχής τυχαιότητες που είναι τόσο καθοριστικές για μάς. Όχι ότι αυτά δεν μπορούν να αλλάξουν αν το θέλουμε κι αν προσπαθήσουμε - ή με τυχαίο τρόπο. Αλλά, όπως και να το κάνουμε, τέτοιες τυχαιότητες είναι καθοριστικές.
Ίσως συμφωνείτε, ίσως όχι. Και στις δύο περιπτώσεις όμως πιστεύω ότι η ταινία θα σας κρατήσει απόλυτα. Και θα απολαύσετε και ένα από τα πιο πρωτότυπα φιλμ που έγιναν ποτέ.

Ετικέτες ,

2 Comments:

Blogger carruaje said...

Δεν την έχω δει, αλλά μου θυμίζει το "Sliding doors", του Πήτερ Χάουιτ.
Μπαίνει στα υπ' όψιν.

Απριλίου 03, 2009 7:06 μ.μ.  
Blogger vandimir said...

Να το έχεις στα υπ' όψιν. Το θεωρώ καλύτερο από το Sliding Doors.

Απριλίου 05, 2009 1:29 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

eXTReMe Tracker