Ο ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΣΚΟΡΠΙΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΕΣΑΙ

Το 2001 ο ακούραστος Woody Allen γυρίζει την "Κατάρα του Πράσινου Σκορπιού" (The Curse of the Jade Scorpion), 34η αισίως ταινία του. Το έργο του Allen "πηγαινοέρχεται" ανάμεσα σε "σοβαρές" ταινίες, που θίγουν αρκετά και σημαντικά θέματα (Match Point, Husbands and wives, Zelig κλπ. κλπ.) και απλώς χαριτωμένες, που αφηγούνται μια συνήθως έξυπνη, αστεία και ευχάριστη ιστορία, άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε λιγότρο πετυημένα (Scoop, Everyone says I love you κλπ. κλπ.) Σ' αυτή τη δεύτερη κατηγορία ανήκει και η "Κατάρα...". Την οποία προσωπικά κατατάσσω στις πετυχημένες περιπτώσεις.
Πρόκειται για μια κομεντί (είδος που ο Allen έχει αρκετές φορές ανεβάσει σε ύψη), με έναν απατεώνα υπνωτιστή που χρησιμοποιεί έναν ερευνητή ασφαλιστικής εταιρίας και μια υπάλληλό της για τους δικούς του πονηρούς σκοπούς και τους εμπλέκει σε μια παλλινδρομική σχέση αγάπης - μίσους. Ίσως η ταινία να μην διαθέτει αυτό που αποκαλούμε "βάθος", τουτέστιν νοήματα, βαθείς συλλογισμούς, πρωτότυπες απόψεις κλπ., παρ΄ όλα αυτά όμως τη βρίσκω μια από τις πιο διασκεδαστικές του δημιουργού της. Είναι αυτό που θα χαρακτήριζα "απολαυστική", ανεξαρτήτως νοημάτων. Το κλασσικό γουντιαλενικό χιούμορ είναι διάχυτο, οι προσβολές που το (υποψήφιο) ζευγάρι ανταλλάσει στις φάσεις μίσους είναι ευρηματικότατες, η αστυνομική πλοκή, αν και απλή σχετικά, είναι έξυπνη και ευχάριστη και κρατά τον θεατή, η κομψότητα, η καλογουστιά και ο σχετικός ρομαντισμός είναι εμφανή. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από το σινεμά; (ή μάλλον, πολλά άλλα μπορεί κανείς να ζητήσει, αλλά ένα αληθινά ευχάριστο δίωρο δεν είναι ποτέ ευκαταφρόνητο).
Σε γενικές γραμμές τη βρίσκω μια από τις πιο ευχάριστες της δεύτερης, της "απροβλημάτιστης" ομάδας ταινιών του Woody. Γι΄αυτό και τη συνιστώ αν δεν την έχετε ήδη δει.