Δευτέρα, Ιουνίου 04, 2007

HALF NELSON: ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΥΨΗΛΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ


Με το Half Nelson του Ryan Fleck το (ανεξάρτητο προφανώς) αμερικάνικο σινεμά δείχνει και πάλι ότι μπορεί να κάνει αντισυμβατικές ταινίες, αντίθετες με οποιαδήποτε χολυγουντιανή λογική. Διότι, ποιο Χόλυγουντ που στοχεύει στην εμπορική επιτυχία θα γύριζε μια ταινία με ήρωα έναν καθηγητή που διδάσκει ιστορία με αριστερή οπτική και ταυτόχρονα είναι ναρκομανής;
Αν έπρεπε με μία λέξη να πω για τι μιλά η ταινία αυτή θα έλεγα "για τις αντιφάσεις". Που βρίσκονται σε κάθε στιγμή, σε κάθε γύρισμα της ζωής. Από τη μία το σπινθηροβόλο πνεύμα του καθηγητή, η υψηλής ποιότητας διδασκαλία του, που δεν ενδιαφέρεται για το να αποστηθίσουν τα παιδιά το όποιο μάθημα, αλλά να μάθουν να σκέπτονται και να συμπεραίνουν από μόνα τους, η εμμονή του σε μελανά σημεία της αμερικάνικης ιστορίας (δολοφονία Χάρβει Μιλκ, εξέγερση στις φυλακές Άττικα κ.ά.), η διαλεκτική, αριστερή οπτική του - σπανιότατη στη σύγχρονη Αμερική. Από την άλλη μια διαλυμμένη, μοναχική προσωπική ζωή, βουτηγμένη στην κοκαϊνη και άλλες ουσίες, μια αυτοκαταστροφική τάση που μοιάζει να μην έχει επιστροφή. Τα παιδιά μιας δύσκολης, υποβαθμισμένης περιοχής, μαύρα στην πλειοψηφία τους, αντλούν από την παρουσία του πολύτιμα διδάγματα και εφόδια για τις δύσκολες συνθήκες ζωής που τα περιμένουν. Αντίθετα, για κείνον ούτε ένας έρωτας με μια συνάδελφο δείχνει να μπορεί να τον σώσει. Αν κάνει κάτι του κάνει καλό είναι η ιδιόρυθμη φιλία του με μια μικρή μαύρη μαθήτριά του, που είναι και η μόνη που γνωρίζει το μυστιό του. Οι σχέσεις τους θα περάσουν από διάφορες φάσεις, καθώς κι εκείνη γλιστρά σιγά - σιγά στον ολισθηρό δρόμο της παρανομίας.
Ταινία χωρίς δραματικές κορυφώσεις, όπου σχεδόν "δεν συμβαίνει τίποτα", με ρεαλιστικό τρόπο γραφής, που αρκείται να καταγράφει τις ζωές και τις καθημερινές αντιφάσεις των ηρώων της, που παρ' όλα αυτά βρήκα γοητευτική και ενδιαφέρουσα. Συντελεί και η πολύ καλή ερμηνεία του Ράιαν Γκόσλινγκ, και αυτός ο κυκεώνας αντιφάσεων που συνθέτουν τη δύσκολη καθημερινότητα που λέγαμε. Δείτε τη, αλλά μην περιμένετε κάτι δραματικό να συμβεί. Απλώς μια μικρή ακτίδα φωτός στο τέλος...

Ετικέτες ,

1 Comments:

Blogger kioy said...

Έπεσα στο Blog σου και είδα πως κάνεις πολύ καλή δουλειά! Έψαξα μια ταινία που να χω δει σχετικά πρόσφατα και έφτασα εδώ αν και πολλές πιο πρόσφατες που έχεις περιγράψει θέλω να τις δω!
Ωραία κριτική, και η αντίφαση κορυφαία που ενδόμυχα ανατέλει είναι το πάθος για αντίσταση του καθηγητή και η ίδια του η παράδωση στα ανρκωτικά, αλλά όχι τόσο στέρεα όσο μπορεί να περιγραφεί σε μια πρόταση!

Ιουλίου 29, 2007 1:40 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

eXTReMe Tracker