Δευτέρα, Νοεμβρίου 20, 2006

Ο ΑΗΔΗΣ BORAT ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΡΘΟΤΗΤΑΣ


Η ταινία "Borat: Cultural Learnings of America for Make Benefit Glorious Nation of Kazakhstan" (ναι, όλο αυτό) του Larry Charles είναι κάτι που δεν σου επιτρέπει να εκφέρεις γνώμη έτσι εύκολα. Χοντρό χιούμορ, δυναμίτης στα θεμέλια κάθε έννοιας πολιτικής ορθότητας, φόρμα ψευδοντοκιμαντέρ, αρκετές ξεκαρδιστικές σκηνές κι άλλες τόσες τόσο, μα τόσο, χοντρές, που φτάνουν στα όρια της αηδίας, σάτιρα των αμερικάνων (κυρίως) που σπάει κόκκαλα και, γενικά, ένα συνοθύλευμα από έξυπνα και καθόλου έξυπνα στοιχεία, που στο τέλος με άφησε να ξύνω αμήχανα το κεφάλι δίχως να μπορώ να αποφασίσω αν μου άρεσε ή όχι.
Ο Sacha Baron Cohen, γνωστός και ως Ali G, κωμικός εβραϊκής προφανώς καταγωγής, ντύνεται την περσόνα του εκ Καζακστάν τηλεδημοσιογράφου Borat, που πάει στις ΗΠΑ "για να μάθει στους άξεστους συμπατριώτες του τον προχωρημένο αμερικάνικο τρόπο ζωής"... κι ό,τι ακολουθεί είναι απερίγραπτο. Φυσικά, πέραν της χοντρότητας του χιούμορ, οι βασικές ενστάσεις περιστρέφονται γύρω από τον ρατσισμό της ταινίας, ο οποίος είναι προφανής και δηλωμένος. Το θέμα είναι ότι ο ρατσισμός αυτός μοιράζεται εξ ίσου (ή μάλλον πέφτει εξ ίσου πάνω σε) αμερικανούς, καζαχστανιανούς (ή όπως τέλος πάντων λέγονται), εβραίους, ουζμπέκους, γυναίκες (!) και ίσως και να ξέχασα μερικούς. Ίσως τώρα να μη μπορεί να θεωρηθεί ρατσισμός η στάση προς τους αμερικάνους, αφού ο Borat επιλέγει πολύ συγκεκριμένα ηλίθια-έως-και-φασιστικά target group (φανατικούς ευαγγελιστές, δάσκαλους του σαβουάρ βιβρ, μισογύνηδες μπεκρήδες νεαρούς, νότιους που συχνάζουν στα ροντέο και τραγουδούν τον εθνικό ύμνο και άλλα τετοια ωραία) - αν και η υστερία προς την τρομοκρατία μοιάζει να είναι πανταχού παρούσα. Ίσως και να μην μπορεί να θεωρηθεί ρατσιστική ούτε και η στάση του προς τους εβραίους, αφού ο αντισημιτισμός παρουσιάζεται ως ιδεολογία ενός εξ ορισμού μαλάκα και ρατσιστή, όπως είναι η προσωπικότητα του Borat. Αλλά το καημένο, άσχετο Καζαχστάν τι έφταιγε (το οποίο, άνευ κανενός λόγου - ή μάλλον για λόγους πλάκας - γίνεται ρεντίκωλο με κάθε πιθανό τρόπο από την αρχή ως το τέλος);
Δεν ξέρω επίσης αν οι σκηνές με τους δεκάδες αμερικάνους τους οποίους ξεμπροστιάζει είναι όντως αυθεντικές ή στημένες. Αν ισχύει το πρώτο, κερδίζει πόντους λόγω τόλμης και κατάδειξης της απύθμενης ηλιθιότητας και ρατσισμού μεγάλου μέρους της αμερικάνικης κοινωνίας.
Σίγουρα θα γελάσετε σε κάποια σημεία, πιθανότατα θα ενοχληθείτε σε άλλα. Αν το δείτε πάντως, δείτε το από περιέργεια ως προς το πού μπορεί να φτάσει ο Borat και, εν πάσει περιπτώσει, ως ένα φιλμικό αξιοπερίεργο.

Ετικέτες ,

8 Comments:

Blogger Thrasos said...

δεν γίνετε το καζακσταν ρεντικωλο εμείς "οι δυτικοι" γινομαστε στην ουσια. Δεν γελάς με τον μπορατ αλλα με τον μικροαστικό/ρατσιστικό "εαυτό" σου στην ουσια.

Ποια είναι η πρωτεύουσα του καζαχσταν παίδες ελλήνων(και δει μη-αμερικάνων);

φοβερο ε?

Νοεμβρίου 20, 2006 10:19 μ.μ.  
Blogger dark tyler said...

Όπως το λέει ο thrasos. Η πλάκα που σπάει ο Cohen δεν είναι εις βάρος των Καζακστανών, αλλά εις βάρος όσων έχουν τέτοια αντίληψη για τον υπόλοιπο κόσμο από αυτόν στον οποίο ζούνε. "Ο πολιτισμός είναι εδώ, στον υπόλοιπο κόσμο τρώνε ξερόχορτα" θα μπορούσε να είναι η άποψη κάποιου από τους μπόλικους "εκπολιτισμένους" δυτικούς που βάζει στο στόχαστρό της η ταινία. Ξέρεις, ένας από αυτούς που αντιμετωπίζουν την Πάμελα όχι με χειρότερο τρόπο από αυτόν με τον οποίον ο Μπόρατ αντιμετωπίζει τη γυναίκα του, ή ένας από αυτούς που δεν είναι λιγότερο ρατσιστής από τον αντισημίτη Μπόρατ.

Για μένα είναι μια από τις σημαντικότερες ταινίες εδώ και χρόνια, για την πλάκα, ναι, αλλά κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο ξεφτιλίζει κάθε θεμέλιο της δυτικής κοινωνίας, τη στιγμή που το 99% όσων δυτικών τη δούνε θα γελάνε νομίζοντας οτι επιβραβεύονται τα ρατσιστικά πιστεύω τους ("χο χο μαλάκα μου είδες πώς την λέει στους εβραίους και τις αδερφές? χο χο *σνορτ*")

Έτσι, Μπόρατ. Και λίγα μας είπες.

ΥΓ. Συγκλονιστικότερη στιγμή όλων: στο ροντέο που τα παρασυρμένα πλήθη ζητωκραυγάζουν στην προτροπή "ο George Bush να πιει το αίμα και του τελευταίο ιρακινού" ή μήπως ο πωλωτής όπλων που σα να είναι το φυσικότερο πράγμα στον κόσμο, προτείνει το 9 χιλ. όπλο για την απώθηση εβραίων?

Νοεμβρίου 22, 2006 2:39 π.μ.  
Blogger dark tyler said...

που αντιμετωπίζουν την Πάμελα όχι με χειρότερο τρόπο

Σόρι, όχι με καλύτερο εννοούσα προφανώς!

Νοεμβρίου 22, 2006 2:44 π.μ.  
Blogger vandimir said...

Συμφωνώ με σχεδόν όλα τα παραπάνω, γι' αυτό, όπως έγραψα, δεν με ενόχλησε ο "αντισημιτισμός", ο "αντιφεμινισμός" και διάφορα άλλα αντι-. Απλώς μου φαίνεται κάπως τραβηγμένο να υπονοείς ότι "λέω ότι είναι μαλάκες όλοι εκ Καζαχστάν για να σας δείξω ότι ΕΣΕΙΣ θεωρείτε μαλάκες όλους εκ Καζαχστάν." Δεν είναι λίγο περίεργο; Θέλω να πω ότι δεν θα με ενοχλούσε αν ήμουν εβραίος, γυναίκα, αμερικάνος (από τους σκεπτόμενους), νεαρός αμερικάνος φοιτητής, ουζμπέκος ή ό,τι άλλο "θίγει" υποτίθεται η ταινία. Πιθανόν όμως θα με ενοχλούσε αν ήμουν εκ Καζαχστάν.

Νοεμβρίου 22, 2006 5:57 μ.μ.  
Blogger dark tyler said...

Το καταλαβαίνω αυτό που λες, και προσπαθώ λίγο να έρω στη θέση ενός Καζακστανού. Ή μάλλον, ας προσποιηθώ οτι ο Μπόρατ ήταν Έλληνας. Θα δω λοιπόν μια ταινία όπου ένας "Έλληνας" βιάζει κατσίκες, είναι παντρεμένος με την αδερφή του, αγοράζει γιους και κατόπιν τους πηδάει, φέρνει τα περιττώματά του στο τραπέζι, και άλλα τέτοια. Δεν πιστεύω πως υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να μη λιώσω από τα γέλια σε μια τέτοια υποτιθέμενη περίπτωση.

Don't get me wrong, μπορεί να υπάρχουν και τέτοια περιστατικά σε τίποτα χωριά, αλλά τότε γιατί να προσβληθώ εγώ? Προς χάριν της κουβέντας, διαχωρίζω δύο περιπτώσεις. Η εικόνα που παρουσιάζει ο Μπόρατ είναι είτε α) καρτουνίστικα υπερβολική, οπότε γελάμε όλοι μαζί, είτε β) αληθινή, οπότε δεν έχει κανείς δικαίωμα να διαμαρτύρεται. Σε κάθε περίπτωση, ισχύει πως όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται! (LOL)

Νοεμβρίου 23, 2006 2:37 π.μ.  
Blogger vandimir said...

Χαίρομαι που γίνεται μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα επί του θέματος.
Λοιπόν, ότι γελάς, γελάς με τον τρόπο που δείχνει το Καζ. κι αυτό είναι σίγουρο. Και εγώ γέλασα. Τώρα, το θέμα είναι (θέμα που προφανώς τίθεται αργότερα, αφού έχεις διασκεδασει και αρχίζεις να αναλύεις "εγκεφαλικά" πλέον την ταινία) ότι δεν παρουσίασε απλώς ένα καζαχστανό μαλάκα, όπως ο Μποράτ - ή έναν έλληνα αντίστοιχο όπως είπες, οπότε κανένα πρόβλημα. Η εικόνα που παρουσιάζει αφορά ΟΛΟ το Καζ., ΟΛΟΚΛΗΡΟ το χωριό, την κυβέρνηση, τον εθνικό ύμνο. Δεν λέει "εγώ πιστεύω ότι πρέπει να τις βιάζουμε τις γυναίκες", λέει "ΕΜΕΙΣ στο Καζ. πιστεύουμε ότι πρέπει να τις βιάζουμε τις γυναίκες". Το παρουσιάζει (με καρικατουρίστικη υπερβολή, γι' αυτό είναι και αστείο, εννοείται αυτό) σαν ολόκληρο, ως έθνος είναι χάλια.
Φυσικά και δεν θα είχα το παραμικρό πρόβλημα αν απλώς ο χαρακτήρας "Μποράτ" ήταν Καζαχστανός ή έλληνας ή ό,τι άλλο, απλώς επειδή έτσι γουστάρει ο Κοέν. Αυτό θα ενοχλούσε μόνο τους γνωστούς ελληνάρες, οπότε χέστηκα για τη γνώμη τους. Το θέμα είναι η καθολική εικόνα της χώρας. Σ΄αυτό το σημείο βρίσκεται η διαφορά αντιμετώπισης των Καζ. από τους αμερικάνους ή όποιους άλλους σατιρίζει.

Νοεμβρίου 23, 2006 7:12 μ.μ.  
Blogger dark tyler said...

Μα δεν είναι ακριβώς αυτή η καθολική απεικόνιση που ενισχύει τη μη-σοβαρότητα της προσέγγισής του? Είναι δυνατόν κάποιος σοβαρός άνθρωπος (εκτός αν είναι ο Δανίκας! LOL) να πιστέψει οτι κάποιος μιλώντας σοβαρά, υποστηρίζει οτι το Καζακστάν ως έθνος αγορά και πουλάει γιους και γυναίκες και δεν έχει αυτοκίνητα που να δουλεύουν? Χεχε, σε κάθε περίπτωση ένας από τους λόγους που θεωρώ πως το Μπόρατ θα το συζητάμε για πολλά χρόνια από σήμερα, είναι ακριβώς οι μεγάλες συζητήσεις που έχει προκαλέσει ανάμεσα και σε όσους το γούσταραν, ακόμα. Σε αντίθεση με αυτό που φαίνεται επιφανειακά (δηλαδή κάτι σαν το Jackass), αυτό εδώ έχει πολύ ψωμί και αφού βγεις από την αίθουσα...

Νοεμβρίου 23, 2006 8:34 μ.μ.  
Blogger vandimir said...

Όσο γι΄αυτό , συμφωνώ.

Νοεμβρίου 23, 2006 11:11 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

eXTReMe Tracker