ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ (ΕΡΩΤΙΚΗΣ) ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΣΤΟ "BABYGIRL"

 

Το 2024 η Ολλανδή ηθοποιός και σκηνοθέτης Halina Reijn γυρίζει την 3η μεγάλου μήκους ταινία της "Babygirl" με μία τολμηρή Νικόλ Κίντμαν, τον ανερχόμενο Χάρις Ντίκινσον και τον Αντόνιο Μπαντέρας. Αν θέλετε από την αρχή τη γνώμη μου... βαρέθηκα.

Μία επιτυχημένη, γοητευτική γυναίκα, επικεφαλής επιτυχημένης εταιρίας, με επιτυχημένη οικογενειακή ζωή (εντάξει, δεν θα το ξαναγράψω) υποκύπτει στις ερωτικές προτάσεις πολύ νεότερού της και όχι ακόμα μόνιμου στην εταιρία εργαζόμενου. Παρασυρμένη από το πρωτόγνωρο πάθος της θα αφεθεί ακόμα και να διαλύσει την οικογένειά της.

Ναι, το φιλμ είναι τολμηρό. Η Κίντμαν, πάντοτε όμορφη, δεν διστάζει να κάνει γυμνές εμφανίσεις στα 57 της και να ερμηνεύσει έναν "αντιφεμινιστικό" ρόλο - με την έννοια ότι στην εξουσιαστική και καθαρά σεξουαλική σχέση τους εκείνη παίζει το ρόλο του μέρους που υποτάσσεται στις επιθυμίες του άλλου, κι αυτό της αρέσει. Μπράβο λοιπόν για την τόλμη μιας μεγάλης σταρ. Πέραν αυτού όλο αυτό το παιχνίδι με τις σχέσεις εξουσίας και επιβολής νομίζω ότι δεν με ενδιέφερε καθόλου παρά την τόλμη που προαναφέραμε και το σπάσιμο κάποιων ταμπού (εντάξει, μη φανταστείτε και τίποτα σοβαρό). Η ταινία - κατά τη γνώμη μου πάντοτε - "δεν κυλούσε" και σύντομα άρχισε να με κουράζει. Όσο για το συμβατικό τέλος μετά απ' όλα αυτά... τι να πω.

Δεν το θεωρώ τίποτα σπουδαίο. Ίσως κάποιοι να εκστασιάστηκαν για τη "τόλμη" του φιλμ, προσωπικά όμως βαρέθηκα.