Δευτέρα, Μαρτίου 20, 2017

"ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΑΝΤΙΟ" Ή Η ΓΛΥΚΟΠΙΚΡΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗΣ

Τελευταία είχα αρχίσει να ανησυχώ για τον τουρκογερμανό Fatih Akin, να νομίζω ότι είχε στερέψει. Να όμως που το 2016 επιστρέφει δυναμικά με το "Βερολίνο Αντίο" ("Tschick" ο πρωτότυπος τίτλος) και με κάνει και πάλι να περιμένω το επόμενο φιλμ του.
Κλασική ταινία ενηλικίωσης, αφηγείται την ιστορία δύο 14χρονων και της αποδρασής τους από τα πάντα. Ο ένας, ευκατάστατος μεν, πλην όμως με αλκοολική μητέρα και σκληρό και γυναικά πατέρα, είναι το "φρικιό" του σχολείου με την δειλή και ακοινώνητη συμπεριφορά του (δεν παύει όμως, όπως όλη η τάξη φαντάζομαι, να είναι κρυφά ερωτευμένος με το πιο όμορφο κορίτσι της, το οποίο φυσικά τον αγνοεί). Ώσπου στην τάξη εμφανίζεται ένα ακόμα-πιο-φρικιό, ένας παντελώς αδιάφορος για όλα ρωσικής καταγωγής τύπος, που πίνει, ξερνάει, αλητεύει και κανείς δεν γνωρίζει την οικογενειακή του κατάσταση. Σύντομα οι δυο τους θα ανακαλύψουν ότι - αν και με διαφορετικό τρόπο - είναι αμφότεροι παρείσακτοι και διαφορετικοί, θα κλέψουν ένα αυτοκίνητο και θα ξεκινήσουν μια δίχως πρόγραμμα και πολλά απρόοπτα περιπλάνηση στη γερμανική ύπαιθρο.
Η ταινία είναι σχεδον όλη ένα flash back. Ξεκινά με ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, με τον μικρό ήρωα καταματωμένο να ρωτά με αγωνία πού βρίσκεται ο φίλος του. Από εκεί και πέρα μας αφηγείται πώς βρέθηκαν εκεί. Ενώ λοιπόν - έχοντας υπόψη μας την κατάληξη - περιμένουμε ένα ζοφερό δράμα, η ταινία πολύ σύντομα αποδεικνύεται απόλυτα feel good, με αρκετό χιούμορ, με παιχνιδιάρικη διάθεση και σκηνοθεσία, μια τυπική ταινία δρόμου και ενηλικίωσης από τις καλές, κατά τη γνώμη μου, του είδους. Ο Μαρκ Τουέιν με τον "Χοκ Φιν" είναι εδώ, οι ταινίες δρομου των πρώτων (και καλών) Βέντερς και ένα είδος "ανήλικου" Κέρουακ επίσης, η αλητεία και η περπλάνηση δοξάζονται με χαριτωμένο τρόπο, τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα επίσης, η τρέλα της εφηβείας είναι πανταχού παρούσα... τι άλλο θέλετε; Κι όλα αυτά συνυπάρχουν με τη συγκίνηση. Και φυσικά, εννοείται, η σκηνοθετική ματιά είναι γεμάτη κατανόηση και συμπάθεια για τους ανήλικους και αταίριαστους αρχικά ήρωες. Α, και υπάρχει πάντοτε και το ενδιαφέρον σάουντρακ του Ακίν (ας μη ξεχνάμε ότι ο δημιουργός ξέρει από μουσική και συχνά κάνει και τον dj).
Προσωπικά το ευχαριστήθηκα. Κάποιοι μπορεί να βρουν το θέμα πολυχρησιμοποιημένο (όντως είναι) και τη ματιά κάπως αφελή, αλλά, διάβολε, πέρασα καλά. Ο Ακίν είναι πάλι εδώ για να μας δώσει ένα γλυκόπικρο, κωμικό και δραματικό συγχρόνως φιλμ.

eXTReMe Tracker