Πέμπτη, Δεκεμβρίου 10, 2015

ΤΟ "AMERICAN GUN" ΚΑΙ ΟΙ ΟΔΥΝΗΡΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΟΠΛΟΚΑΤΟΧΗΣ

Η εμμονή των Ηνωμένων Πολιτειών με την ελεύθερη πώληση και κατοχή όπλων αποτελεί βεβαίως μόνιμο θέμα συζήτησης (και οργής για πολλούς, ευτυχώς). Το 2005 ο παντελώς άγνωστος Aric Avelino (ο οποίος από τότε δεν γύρισε κάτι άλλο) κάνει το "American Gun". Άγνωστος μεν, αλλά η ταινία διαθέτει καστ που περιλαμβάνει τον Ντόναλντ Σάντερλαντ, την Μάρσια Γκέι Χάρντεν και τον Φόρεστ Γουαϊτέκερ!
Πρόκειται για ένα "βαρύ" δράμα. Μια αναίτια και παράλογη σφαγή σε σχολείο (που θυμίζει έντονα το Columbine) έχει συμβεί. Το φιλμ δεν εξετάζει τα αίτια και το πώς έγινε η σφαγή. Αντίθετα ασχολείται με τις οδυνηρές επιπτώσεις της στις ζωές μιας ομάδας ετερόκλητων ανθρώπων πολύ λίγα χρόνια μετά. Στην ομάδα αυτή (μερικοί δεν γνωρίζονται καν μεταξύ τους) περιλαμβάνονται η μητέρα και ο μικρός αδελφός ενός από τους δολοφόνους, ένας γυμνασιάρχης που προσπαθεί να αποτρέψει τους μαθητές του από το να κουβαλούν όπλα, ένας αστυνομικός - μάρτυρας της σφαγής και άλλοι. Οι ιστορίες τους μερικές φορές διαπλέκονται. Αυτό που δείχνεται όμως είναι ότι το τραγικό γεγονός τους έχει αφήσει ανεξίτηλα σημάδια με πολλούς τρόπους.
Οι ηθοποιίες είναι πολύ καλές, το δράμα λειτουργεί και η ιδέα να μην δειχτεί το γεγονός αλλά οι εφιαλτικές επιπτώσεις του είναι έξυπνη. Από την άλλη στηλιτεύεται ο κοινωνικός ρατσισμός και οι επιπτώσεις ακόμα και σε παντελώς αθώους, που έτυχε να έχουν κάποια σχέση με τους παράλογους δολοφόνους, αλλά και τα αδηφάγα media που δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα. Έτσι οι προθέσεις της ταινίας είναι για μένα απόλυτα θετικές.
Από εκεί και πέρα παρακολουθούμε ένα πολύ βαρύ δράμα, απ' αυτά που συχνά φτιάχνουν οι αμερικάνοι. Φυσικά πολλοί μπορεί να προβληματιστούν για το αμερικάνικο φαινόμενο της οπλοκατοχής και τις τραγικές του επιπτώσεις, ωστόσο για μένα τουλάχιστον είναι ένα θέμα πάνω στο οποίο έχω ξεκάθαρη άποψη και δεν χρειάζεται να δω κάτι τέτοιο για να σκεφτώ πάνω σ' αυτό. Πάντως η προσπάθεια είναι μάλλον καλή. Αν βεβαίως σας αρέσουν τα μαύρα δράματα (ναι, τις κόβεις λίγο τις φλέβες σου με τις απελπισμένες καταστάσεις που παρακολουθείς, αλλά κάπως έτσι είναι τα πράγματα...)

Ετικέτες ,

eXTReMe Tracker