Πέμπτη, Μαΐου 26, 2011

ΔΕΝ (ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ) ΦΙΛΩ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ


Το 1991 ο γάλλος André Téchiné γυρίζει το "Δεν Φιλώ στο Στόμα" (J'embrasse pas), ένα ρεαλιστικό κοινωνικό δράμα που θίγει τολμηρά ζητήματα, όπως αυτό της αντρικής πορνείας. Ο ήρωας του φιλμ είναι ένας παντελώς αμόρφωτος και άβγαλτος επαρχιώτης νεαρός γάλλος (γεννημένος σ' ένα μικρό χωριό στα Πυρηναία, όπως και ο σκηνοθέτης), που φτάνει στο Παρίσι με μάλλον ασαφή όνειρα (όνειρα; μάλλον μόνο η αποφυγή της επαρχιακής μιζέριας τον κινεί και ο ανεξάρτητος, βαρύς χαρακτήρας του) και, όταν διαπιστώνει ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος γι' αυτόν να επιζήσει, καταφεύγει στην πορνεία. Αλλά και πάλι, κάτι διαρκώς του λείπει, του διαφεύγει.
Δύο ενδιαφέροντα στοιχεία εντοπίζω στο φιλμ του Τεσινέ - πέραν της γενικότερης "τόλμης" του, που συνήθως από μόνη της δεν λέει και πολλά: Πρώτα τον παραλληλισμό κάθε μισθωτής δουλειάς με ένα είδος πορνείας. Αν το σκεφτούμε καλύτερα, σε τι ακριβώς διαφέρει το να αναγκάζεσαι να κάνεις μια "τίμια" δουλειά που δεν σ΄ αρέσει καθόλου για να βγάλεις τα προς το ζειν από την πορνεία; Απλώς στη δεύτερη περίπτωση αυτό που πουλάς είναι το σώμα σου. Η διαδικασία όμως είναι ουσιαστικά ίδια. Το άλλο σημείο είναι ο προβληματισμός για το τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος δίχως δεξιότητες και δίχως ενδιαφέροντα. Πιστέψτε με, ελάχιστα πράγματα. Και, πιστέψτε με και πάλι, τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν πολλοί περισσότεροι γύρω μας απ' όσο πιστεύουμε.
Κατά τα άλλα παρακολουθούμε ένα αρκετά πυκνό δράμα με τραγική εξέλιξη, ενώ οι χαρακτήρες που εμφανίζονται και πλαισιώνουν τον ήρωα είνα αρκετά ενδιαφέροντες. Όπως ενδιαφέρουσα και ευαίσθητη βρήκα την ταινία συνολικά, με τη σκηνοθετική ματιά να αγκαλιάζει με συμπάθεια τους ήρωες και να προσπαθεί να κατανοήσει τους χαρακτήρες τους, και ιδιαίτερα, προφανώς, τον πρωταγωνιστικό, που είναι ακατέργαστος, αδέξιος, αλλά και, όπως ξαναείπαμε, με μια έντονη αίσθηση ανεξαρτησίας και μια πρωτογενή αγάπη για την ελευθερία. Σημειώστε επίσης ότι στο φιλμ κάνει μια από τις πρώτες εμφανίσεις της και η νεαρότατη τότε Εμανουέλ Μπεάρ.
ΥΓ: Αν η ταινία σας ενδιαφέρει για ηδονοβλεπτικούς λόγους, ξεχάστε το. Σχεδόν τίποτα δεν δείχνεται. Αλλού βρίσκεται το θέμα.

Ετικέτες ,

2 Comments:

Blogger Simurgh said...

Τηο είχα δει πριν απο χρόνια σε ένα σινεμά στην πλατεία Αμερικής, όπου είχε 4 ταινίες με θέμα την ομοφυλοφιλία. Δίκιο έχεις για τις δουλειές που είναι το ίδιο με την πορνεία, αν και όσο πιο πολύ μπλέκεται το συναίσθημα και οι ανθρώπινες σχέσεις με το χρήμα, τόσο το χειρότερο.
Ωραία ταινία πάντως.

Μαΐου 26, 2011 9:22 μ.μ.  
Blogger vandimir said...

Ναι, αυτό είναι γεγονός.
Όντως ωραία ταινία πάντως.

Μαΐου 27, 2011 5:11 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

eXTReMe Tracker