2012: ΤΟ ΘΕΑΜΑ ΠΛΟΥΣΙΟ, ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΥΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ

Φυσικά ο Roland Emmerich έκανε μια ακόμα ταινία καταστροφής (αναρωτιέμαι αν ξέρει να κάνει και τίποτα άλλο). Φυσικά άρπαξε την ευκαιρία όλου αυτού του ηλίθιου θόρυβου περί "τέλους του κόσμου το "2012" (έχουν και ακριβή ημερομηνία οι προβλέψεις). Σιγά μην άφηναν τα στούντιο τέτοια ευκαιρία δίχως να βγάλουν κέρδη...
Στην ταινία τώρα: Πρώτα τα καλά, ή μάλλον το καλό, γιατί δεν νομίζω ότι διαθέτει οτιδήποτε άλλο. Φυσικά το θέαμα. Που έχει ξεπεράσει μάλλον οποιαδήποτε ταινία καταστροφής έχουμε δει μέχρι τώρα. Ουρανοξύστες πέφτουν, ηφαίστεια εκρήγνυνται, τσουνάμι ξεσπάν, πόλεις ολόκληρες βυθίζονται μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας. Φυσικά ζούμε τον απόλυτο θρίαμβο των εφφέ. Το είπα: Νομίζω ότι εδώ ξεπέρασαν τον εαυτό τους. Έτσι, θέλοντας και μη, χαζεύειες επί σχεδόν τρεις ώρες, και μάλιστα ενίοτε με το στόμα ανοιχτό.
Αυτά. Οτιδήποτε άλλο αφορά το φιλμ βρίσκεται υπό το μηδέν. Ειλικρινά δεν περίμενα να δω τόσα, μα τόσα πολλά συσσωρευμένα κλισέ και μάλιστα από τα πλέον τετριμμένα. Δεν ξέρω από πού να πρωτοαρχίσω. Από τα αεροπλάνα, τα αυτοκίνητα ή οπουδήποτε τέλος πάντων επιβαίνουν οι πρωταγωνιστές, που γλιτώνουν πάντα, μα πάντα, στο παρά τρίχα, ενώ πίσω τους, σε απόσταση ενός μέτρου, όλα καταποντίζονται; Τον άσχετο πιλότο (έχει παρακολουθήσει μόνο μερικά μαθήματα), που κάνει απίστευτες ταρζανιές και γλυτώνει; Την εμμονή των αμερικάνων με την οικογένεια, που πρέπει ντε και καλά να μείνει ενωμένη (και φυσικά θα μείνει κι ας καταστραφεί ολόκληρος ο κόσμος); Α, εδώ έχουμε και τα κακά του διαζυγίου, αλλά η πρώτη (βλέπε νόμιμη) αγάπη πάντοτε θριαμβεύει. Τον (μαύρο) πρόεδρο της Αμερικής, που είναι ο πιο καλός άνθρωπος που έχετε δει ποτέ, που θυσιάζεται άνευ κανενός λόγου κατά τη γνώμη μου (ίσως για να μείνει μέχρι τέλους με τους... υπαλλήλους του Λευκού Οίκου!!!); Φυσικά την παγκόσμια συνεργασία, που την τελευταία στιγμή, μπροστά στον υπέρτατο κίνδυνο, λειτουργεί άψογα; Ή μήπως τους ρώσους (μοιχούς και μη), που, καλού - κακού, χάνονται όλοι; Και πολλά πολλά άλλα, που δεν θυμάμαι πια. Όλα τα λεφτά για μένα πάντως ήταν η ατάκα της κόρης του προέδρου των ΗΠΑ, η οποία, σε μια στιγμή που διακυβεύονται τα πάντα και παίζεται το αν θα ανοίξουν κάποιες πόρτες για να σωθούν εκατοντάδες άνθρωποι που έχουν μείνει απ' έξω (πιθανόν με τίμημα τον χαμό του ίδιου του σκάφους) λεει: "Πάντως ο πατέρας μου σίγουρα θα άνοιγε τις πόρτες για να τους σώσει". Και έτσι πείθονται και οι άλλοι παγκόσμιοι ηγέτες. Όπως ακριβώς δηλαδή μας έχουν συνηθίσει οι αμερικάνοι πρόεδροι εδώ και δεκαετίες. Αλλοίμονο τώρα μη δεν παίζουν πάντοτε κορώνα - γράμματα τη ζωή τους για να σώσουν αθώους ανθρώπους...
Χαρακτήρισαν το 2012 ένα είδος πορνό, με την έννοια ότι απευθύνεται στην όραση και μόνο του θεατή, περιφρονώντας ουσιαστικά τη νοημοσύνη του. θα συμφωνήσω. Ίσως όμως και να παίζει κάτι χειρότερο εδώ: Τα πορνό δεν προσβάλλουν τη νοημοσύνη σου, διότι απλούστατα, στερούνται "ιστορίας", σεναρίου, οπότε εξ ορισμού απευθύνονται μόνο στο μάτι (και στα σεξουαλικά ένστικτα), πράγμα που όλοι το γνωρίζουν πολύ καλά. Οπότε δεν σε κοροϊδεύουν. Αν όμως αρέσει οτιδήποτε άλλο στο 2012 πλην του πλούσιου θεάματος... μάλλον κάτι δεν παει καλά...