ΕΞΟΥΣΙΑ, ΣΕΞ ΚΑΙ ΟΙ ΑΤΥΧΕΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΜΠΟΛΕΫΝ

«Η άλλη ερωμένη του βασιλιά» (The other Boleyn girl, 2008) του μέχρι τώρα τηλεοπτικού Justin Chadwick είναι η τραγική ιστορία των αδελφών Μπόλεϊν. Η μία υπήρξε μία από τις έξι συζύγους του διαβόητου Ερρίκου του Η’, του βασιλιά της Αγγλίας που το αγαπημένο του σπορ ήταν να σκοτώνει την εκάστοτε σύζυγό του για να παντρευτεί στη συνέχεια κάποια άλλη.
Δεν είμαι ιστορικός και θα πω από την αρχή ότι δεν ξέρω κατά πόσο είναι πιστά στην ιστορική αλήθεια όσα βλέπουμε. Δεν ξέρω καν αν υπήρξε και δεύτερη Μπόλεϊν πέραν της συζύγου, η οποία να υπήρξε ερωμένη του φοβερού μονάρχη. Ωστόσο αυτό δεν με ενδιαφέρει εδώ. Γράφω μόνο για την ταινία ως τέτοια, ανεξαρτήτως των τυχόν ιστορικών ανακριβειών. Την βρήκα λοιπόν αρκετά ενδιαφέρουσα.
Ξεκινά σαν μια ερωτική ιστορία γεμάτη ίντριγκες, περιπλοκές και σκοτεινή πολιτική και στη συνέχεια κλιμακώνεται για να καταλήξει σε ένα πραγματικά ζοφερό δράμα με δυνατή κατάληξη – ίσως κάποιοι να τη βρουν και συγκλονιστική. Στο επίκεντρο οι δύο πανέμορφες αδελφές (Σκάρλετ Γιόχανσον και Νάταλι Πόρτμαν για να μην έχετε καμιά αμφιβολία επ’ αυτού) με εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα, που γοητεύουν αμφότερες τον Ερρίκο. Καλή, ήπια και καρτερική η μία, πανέξυπνη, φιλόδοξη, στα όρια του αδίστακτου, η άλλη. Ανάμεσά τους ο βασιλιάς, άβουλος, που άγεται και φέρεται από τις σεξουαλικές του ορέξεις και μόνο. Αληθινός πρωταγωνιστής όμως της ταινίας είναι, νομίζω, η πολιτική και τα συμφέροντά της, που επιτυγχάνονται – ή προσπαθούν να επιτευχθούν – πατώντας κυριολεκτικά επί πτωμάτων. Απίστευτες μηχανορραφίες, συνωμοσίες, σκοτεινά και αθέατα κέντρα εξουσίας, ζωές που θυσιάζονται ή καταρρακώνονται αδίστακτα στο βωμό πολύπλοκων συμφερόντων,άνθρωποι που χρησιμοποιούνται σαν πιόνια, όλα οδηγούν στο αναπόφευκτο συμπέρασμα: τα πάντα ποδοπατούνται προκειμένου να επιτευχθούν στόχοι, να ικανοποιηθούν συμφέροντα και επιθυμίες, να αποκτηθεί εξουσία. Όσο για την κάθε μορφής ηθική είναι, πολύ απλά, ανύπαρκτη μπροστά τους. Αυτό θεωρώ το βασικό νόημα του φιλμ.
Ίσως υπάρξουν πολλές αντιρρήσεις για το «πορτρέτο» του βασιλιά. Ενώ τον ξέρουμε θηριώδη, με ισχυρή θέληση, εδώ παρουσιάζεται άβουλος, να αδιαφορεί πλήρως για τις κρατικές υποθέσεις και να μη διστάζει να τα τινάξει όλα στον αέρα για ένα πήδημα… Είπα όμως και στην αρχή: Αυτό είναι αντίρρηση που αφορά ιστορικούς. Κινηματογραφικά βρήκα την ταινία αρκετά δυνατή.