"KONG: SCULL ISLAND" Ή Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΒΑΡΕΜΑΡΑ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΩΝ

Πιστό στα βαρετά πρότυπα που το ίδιο το Χόλιγουντ έθεσε στον εαυτό του τα αρκετά τελευταία χρόνια, βάζει το 2017 τον τηλεοπτικό Jordan Vogt-Roberts (ορίστε;) να γυρίσει έναν ακόμη Κινγκ Κονγκ, το ῾῾Κονγκ. Η Νήσος του Κρανίου῾῾, μπας και δελεάσουμε κανένα 15άρη που δεν έχει δει κανένα από τα 3 - 4 προηγούμενα και τα οικονομήσουμε πάλι...
Στην εποχή του τέλους του πολέμου του Βιετνάμ, ένας παθιασμένος επιστήμονας πείθει έναν πολιτικό να του παραχωρήσει επιστήμονες και στρατιωτικούς για να τον συνοδεύσουν σε μυστηριώδες νησί, που δεν βρίσκεται στο χάρτη και που διάφορα παράξενα συμβαίνουν εκεί. Φυσικά αντιλαμβάνεστε ότι η αποστολή θα βρει τον Κινγκ Κονγκ, αλλά και πολλά άλλα τέρατα...
Εδώ δεν υπάρχει μόνο ο Κονγκ (φοβερά ευφάνταστο που του αφαίρεσαν το ῾῾Κινγκ῾῾), αλλά και γιγαντιαίες αράχνες, και κακές πελώριες σαύρες, και τεράστια έντομα και ό,τι άλλο τραβά η ψυχή σας, ιπτάμενο ή σερνάμενο. Έχει και κακούς στρατιωτικούς, που θα συγκρουστούν με τους καλούς επιστήμονες. Έχει, να πούμε και την αλήθεια, αρκετά φοβερά τραγούδια της μουσικά αξέχαστης αυτής εποχής. Και, βέβαια, έχει κυνηγητά, εκρήξεις. τέρατα, εφτάψυχους ήρωες, ακόμα πιο εφτάψυχο Κονγκ που δεν πεθαίνει με τίποτα, λίγο σπλάτερ, ανέμπνευστους θανάτους (μερικοί από τους βασικούς πρωταγωνιστές πεθαίνουν έτσι, σε κλάσματα δευτερολέπτου, σα να μη συμβαίνει τίποτα) και καθόλου ατμόσφαιρα.
Αν είσαι πολύ πιτσιρικάς, δίχως πολλές κινηματογραφικές εμπειρίες, μπορεί να το ευχαριστηθείς. Αλλιώς... άσε καλύτερα... Φυσικά το να γυρίζουν γουάναμπι μπλοκμποάστερ, που είναι σίκουελ, πρίκουελ. ριμπούτ και δεν ξέρω τι άλλο, με λίγα λόγια εξ ορισμού βαρετά αναμασήματα παλιότερων ταινιών, κλασικών ή μη, είναι η απόλυτη σύγχρονη πεπατημένη. Και θα συνεχιστεί για πολλά χρόνιοα φοβάμαι. Όσο όλα αυτά θα  βγάζουν τα λεφτά τους.