ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Ο ἩΡΑΚΛΗΣ¨...

Κι ενώ κοιμόμαστε ήσυχοι, να´σου ξαφνικά, εν έτει 2014, ο αστείος Ἡρακλης῾ του μέτριου κατά τη γνώμη μου Brett Ratner (όπου, εκτός από τον Ντουέιν Τζόνσον, τον κακό παίζει ο Τζον Χαρτ). Εντάξει, πρόκειται για φιλμ δίχως πολλές αξιώσεις (προφανώς), έχει όμως και κάποια απομυθοποιητικά στοιχεία που πρέπει να επισημάνουμε.
Η ιστορία διαδραματίζεται μετά τους 12 άθλους, όταν ο πανίσχυρος και θεωρούμενος ημίθεος  Ηρακλής, καλείται, με τη μόνιμη παρέα του (συμμορία του αν προτιμάτε) να βοηθήσει ένα βασιλιά να σώσει το δοκιμαζόμενο βασίλειό του από έναν αιμοσταγή αποστάτη. Εκεί όμως, εκτός από τις περιπέτειες και τους κινδύνους, τον ήρωα περιμένουν και πολλές ανατροπές.
Όχι, εκτός του χαβαλέ, με τον Ηρακλή να γκρεμίζει γιγάντιες κολώνες, να σπάει βαριές αλυσίδες, να καθαρίζει 5 με μία ροπαλιά και άλλα τέτοια, δεν θα πούμε πολλά πολλά. Κάποιο χιούμορ υπαρχει βεβαίως. Ωστόσο θα σταθώ στα απομυθοποιητικά στοιχεία που λέγαμε: Ο Ηρακλής και οι σύντροφοί του δεν είναι οι ήρωες που ξέρουμ από τη μυθολογία. Αντίθετα, πρόκειται για κοινούς μισθοφόρους που πηγαίνουν να πολεμήσουν όπου τους τάζουν γερή αμοιβή. Και, σα να μην έφτανε αυτό, δεν είναι γιος του Δία και μπούρδες. Αλλά σας αφήνω να απολαύσετε την αποκαθήλωση του ημίθεου αν κάποια στιγμή, με πίτσες, ποτά και ό,τι άλλο, αποφασίσετε, για τον χαβαλέ και μόνο, ξαναλέω, να δείτε το φιλμ.
Πάντως όλη αυτή η πλακατζίδικη απομυθοποίηση έχει το ενδιαφέρον της. Και είναι και το μόνο αξιόλογο στοιχείο.