Πέμπτη, Νοεμβρίου 17, 2016

"TRADE" Ή ΟΙ ΕΦΙΑΛΤΙΚΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΟΥ TRAFFICKING

Συμπτωματικά έτυχε να δω δύο ταινίες που αφορούν το φτωχό Μεξικό, που τείνει να γίνει μία από τις χώρες με την μεγαλύτερη εγκληματικότητα στον κόσμο. Πανίσχυρα κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών, δολοφονίες γυναικών, trafficking, παράνομη λαθρομετενάστευση και ακραία φτώχια συνθέτουν ένα πραγματικά εκρηκτικό μείγμα. Χαρακτηριστικό είναι ότι η εγκληματικότητα αυξήθηκε με την εφαρμογή της NAFTA, συμφωνίας που κατάργησε τους δασμούς ανάμεσα στις χώρες της Β. Αμερικής, οπότε εκατοντάδες εργοστάσια με πάμφτηνο εργατικό δυναμικό δημιουργήθηκαν στα σύνορα με τις ΗΠΑ δημιουργώντας αχανείς παραγκουπόλεις. Μία ακόμα επίπτωση της οικονομικής παγκοσμιοποίησης...
Το "Trade" γυρίστηκε το 2007 στις ΗΠΑ από τον γερμανό Marco Kreuzpaintner και πρωταγωνιστής είναι ο Κέβιν Κλάιν. Ένα δεκατριάχρονο κορίτσι από τις παραγκουπόλεις της Πόλης του Μεξικό απάγεται από "εμπόρους λευκής σαρκός" και προορίζεται για σκλαβοπάζαρα των ΗΠΑ ή αλλού. Στην αιχμαλωσία τη συντροφεύει μία επίσης απαχθείσα, μεγαλύτερη σε ηλικία, πολωνέζα. Ο νεαρός αδελφός της μικρής, μέλος συμμορίας ο ίδιος, ακολουθεί τους απαγωγείς πασχίζοντας να σώσει την αδελφή του, καθώς νοιώθει υπέυθυνος γι' αυτήν. Στην αναζήτησή του συναντά ένα αμερικάνο αστυνομικό, ο οποίος ακολουθεί κι αυτός τα ίχνη των απαγωγέων για δικούς του, προσωπικούς λόγους. Οι δύο παντελώς αταίριαστοι χαρακτήρες θα αναγκαστούν να συμμαχήσουν για να συνεχισουν την κάτι παραπάνω από επικίνδυνη αναζήτητσή τους.
Η ταινία είναι σκληρή και βλέπεται, νομίζω, με ενδιαφέρον, αφού μας οδηγεί στα άδυτα ενός τεράστιου υπαρκτού προβλήματος. Το trafficking, που τρέφεται με σάρκες από πάμφτωχες τριτοκοσμικές ή πρώην ανατολικές χώρες και που ως θύματα έχει τόσο νέες γυναίκες όσο και παιδιά, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες φρίκες του σύγχρονου κόσμου. Αδίστακτα καθάρματα απαγάγουντα θύματα και εξ ίσου αδίστακτοι αγοραστές αγοράζουν σεξουαλικούς σκλάβους. Πρόκειται για το κοντινότερο στο αρχαίο δουλεμπόριο φαινόμενο της εποχής μας. Ακόμα και κανονικότατοι ιντερνετικοί και τηλεοπτικοί πλειστηριασμοί γίνονται, όπως θα δούμε στο φιλμ.
Σκληρή, βίαια και, σαν ιστορία, ανατριχιαστική, η ταινία προσπαθεί να καταδείξει τους μηχανισμούς που κάνουν να λειτουργεί όλη αυτή η φρίκη. Νομίζω ότι τα καταφέρνει αρκετά καλά. Και διαθέτει έναν τραχύ ρεαλισμό, που δεν εξωραϊζει τα πράγματα. Όσο για τις εικόνες από τις φτωχογειτονιές των μεξικάνικων μεγαλουπόλεων... ίσως από μόνες τους να αρκούν για να καταδείξουν πόσο έχει αποτύχει ο σύγχρονος κόσμος.

Ετικέτες ,

2 Comments:

Blogger argiris-cinefil said...

Στάχτη στα μάτια μας είναι αυτή η καταραμένη παγκοσμιοποίηση. Καταστρέφει και ισοπεδώνει ολόκληρους λαούς (τους φτωχούς κυρίως). Δεν θέλουν να υπάρχουν έθνη-κράτη αλλά ένας πολιτισμικός αχταρμάς που να κυβερνάνε οι πολυεθνικές και οι τράπεζες. Τέλος πάντων είναι τεράστιο το θέμα, απλά θέλω να πω πόσο απεχθάνομαι την παγκοσμιοποίηση (βέβαια εάν εφαρμοζόταν σωστά και δίκαια θα υπήρχαν τεράστια ουσιαστικά οφέλη για την ανθρωπότητα κι όχι επιφανειακά που είναι τώρα). Αυτό που μου αρέσει σε εσένα - πέρα από τις εύστοχες κινηματογραφικές σου αναλύσεις - είναι ότι υπάρχει έντονο το στοιχείο του πολιτικού/κοινωνικού σχολίου, κάτι που προσωπικά με ενδιαφέρει πολύ.

Την ταινία δεν την έχω δει αλλά την σημειώνω για να την δω κάποια στιγμή.

Νοεμβρίου 18, 2016 12:40 μ.μ.  
Blogger vandimir said...

Ευχαριστώ και πάλι για τα καλά σου λόγια. Η παγκοσμιοποίηση (για την οικονομική μιλάμε πάντοτε) όντως θα μπορούσε να κάνει θαύματα. Σήμερα αυτό που κάνει είναι να πλουτίζει περισσότερο τους πλούσιους και να φτωχαίνει κι άλλο τους φτωχούς.

Νοεμβρίου 18, 2016 8:45 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

eXTReMe Tracker