ΤΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ "ΧΑΡΤΙΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ"

Δεν νομίζω ότι το "Χάρτινο Φεγγάρι", που γύρισε το 1973 ο Peter Bogdanovich έχει χάσει το παραμικρό από τη γοητεία, τη χάρη και την εξυπνάδα του. Πρόκειται για τον ορισμό αυτού που λέμε πραγματικά (και διαχρονικά) διασκεδαστικό. Και φυσικά την παράσταση κλέβει η εκπληκτική 10χρονη Τάτουμ Ο'Νιλ, κόρη του Ράιαν Ο'Νιλ, με τον οποίο πρωταγωνιστεί στην ταινία.
Η ιστορία διαδραματίζεται κατά την ποτοαπαγόρευση, γι' αυτό και η ταινία είναι ασπρόμαυρη, ώστε να δένει με το κλίμα της εποχής. Ένας γοητευτικός απατεώνας παρευρίσκεται - περαστικός - στην κηδεία μιας πρώην ερωμένης του. Εκεί όμως του "πασάρουν"  (λίγο με το έτσι θέλω) ένα δεκάχρονο κοριτσάκι, κόρη της εκλειπούσας, για να το μεταφέρει σε μια άλλη πόλη, όπου ζει η θεία του, που είναι η μοναδική συγγενής. Και, μεταξύ μας, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι κόρη του, αφού η μακαρίτισσα το γλεντούσε και η μικρή είναι αγνώστου πατρός... Αρχικά ο ήρωάς μας εκνευρίζεται όσο δεν παίρνει. Σύντομα όμως θα διαπιστώσει έκπληκτος ότι η μικρή είναι μάλλον πιο έξυπνη από εκείνον και εντελώς πρόθυμη να βοηθήσει καθοριστικά στα κόλπα του...
Έξυπνο σενάριο, πολύ χιούμορ, κάποιες τρυφερές στιγμές (λίγες, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να σας πάρουν τα σιρόπια), σασπένς εκεί όπου χρειάζεται, ατμόσφαιρα εποχής και κυρίως η μικρή Τάτουμ, αδιαφιλονίκητη σταρ της ταινίας (η καριέρα της στη συνέχεια δεν υπήρξε καθόλου ανάλογη του εκθαμβωτικού αυτού ξεκινήματος), συνθέτουν ένα πραγματικά γλυκό φιλμ (μην παρεξηγήσετε παρακαλώ τη λέξη και τη μεταφράσετε ως "ξενέρωτο", κάθε άλλο), που πιστεύω ότι είναι άψογα φτιαγμένο ώστε να το απολαύσουν όλοι. Περιέχει και κάποια κοινωνικά σχόλια για τη διαφθορά της χώρας και την υποκρισία που τη συνόδευε την εποχή εκείνη (την ποτοαπαγόρευση εννοώ), αλλά, προφανώς, και στις μέρες μας. Και, για να γκρινιάξω πάλι, πιστεύω επίσης ότι σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να γυριστεί σήμερα ένα τέτοιο φιλμ στο μέχρι τα μπούνια "πολιτικώς ορθό" (βλέπε καρασυντηρητικό) Χόλιγουντ. Για καμιά εκατοστή λόγους που θα ανακαλύψετε μόνοι σας και, κυρίως, για τους αμερικάνους το "κυρίως", διότι η μικρή... καπνίζει! Μάλιστα!
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.