"ENDER'S GAME" Ή ΠΟΛΥΠΛΟΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ

Ο Gavin Hood, νοτιοαφρικάνος που δουλεύει στις ΗΠΑ, έχει κάνει κάποιες ενδιαφέρουσες ταινίες. Το "Ender's Game" (στην Ελλάδα "Η Εκδίκηση του Έντερ", άγνωστο γιατί) του 2013, με τους Χάρισον Φορντ και Μπεν Κίνγκσλει σε χαρακτηριστικούς ρόλους, βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Orson Scott Card και, απ' όσο θυμάμαι τουλάχιστον, παραμένει αρκετά πιστό στο βιβλίο.
Στο μακρινό μέλλον η ανθρωπότητα είχε δεχτεί επίθεση μιας εξωγήινης φυλής εντομοειδών πλασμάτων και, παρά το ότι είχε μεγάλες απώλειες, είχε καταφέρει τελικά να νικήσει. Χρόνια μετά, παρατηρώντας νέες μεγάλες συγκεντρώσεις σκαφών των πλασμάτων στο κοντινό διάστημα, οι άνθρωποι αποφασίζουν να επιτεθούν πρώτοι για να τελειώνουν μια για πάντα μαζί τους. Για το σκοπό αυτό εκπαιδεύουν ειδικά επιλεγμένα παιδιά, τα οποία περνάν από πολύ σκληρές δοκιμασίες και εικονικά παιχνίδια πολέμου, με την ελπίδα ότι ανάμεσά τους θα βρεθεί ο μελλοντικός ηγέτης που θα φέρει τη νίκη. Ο Έντερ από την αρχή δείχνει ότι ίσως είναι προορισμένος γι' αυτό...
Εντυπωσιακό φιλμ από θεαματική άποψη, με καλά εφέ και ευφάνταστα "περιβάλλοντα", προχωρά ένα βήμα πέρα από το θέαμα: Δίνει μεγάλο βάρος (προσπαθεί τουλάχιστον) στην ψυχολογία των ηρώων, επικεντρώνεται σε ιδιαίτερα εγκεφαλικά παιχνίδια στρατηγικής και περιλαμβάνει και μια σημαντική ανατροπή. Στην αρχή με ενοχλούσε όλο αυτό το αβάσταχτα μιλιταριστικό πνεύμα, η ατσάλινη πειθαρχία, η μετατροπή των εκπαιδευόμενων σε μηχανές "για το καλό της ανθρωπότητας" ή για την άμυνα απέναντι στο "υπέρτατο κακό", ωστόσο από ένα σημείο και μετά αντιλήφθηκα προς τα πού πήγαινε και... ηρέμησα.
Οπότε το θεωρώ ενδιαφέρουσα ταινία και από τα σχετικά σπάνια φιλμ επιστημονικής φαντασίας των τελευταίων χρόνων που κάτι έχουν να πουν (πέρα από τα εφέ και τη δράση εννοώ).