"ΤΟ ΣΕΞ ΚΑΙ Η ΛΟΥΚΙΑ" ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΟΡΗΤΟ ΜΕΛΟ

Είχα συμπαθήσει τον ισπανό Julio Medem από τους "Εραστές του Αρκτικού Κύκλου" το 1998. Στη συνέχεια άλλαξα γνώμη, καθώς θεωρώ όχι μόνο ότι έκτοτε έχει πάρει την κατιούσα, αλλά και ότι γίνεται όλο και πιο "επιδειξίας" για να προσελκύσει την προσοχή (το λεσβιακό μελό "Δωμάτιο στη Ρώμη" είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα). Είναι από τις λίγες φορές που διαφωνώ με τη γενική γνώμη του κοινού, το οποίο σε γενικές γραμμές αγαπά το φιλμ, αλλά προσωπικά βρήκα το "Σεξ και η Λουκία" (Lucia y el Sexo) του 2001 αφόρητα μελό.
Συγγραφέας κάνει έρωτα με κοπέλα "της μιας νύχτας" σε ένα νησί στις καλοκαιρινές διακοπές. Δεν θα συναντηθούν ποτέ ξανά, αλλά εκείνη θα μείνει έγκυος και θα μεγαλώσει μόνη το κοριτσάκι της (τους). Στο μεταξύ ο συγγραφέας θα γνωρίσει τη Λουτσία, θα ερωτευτούν και θα ζήσουν μαζί στη Μαδρίτη. Τα σύννεφα όμως δεν θα αργήσουν να πυκνώσουν καθώς απίστευτες συγκυρίες δημιουργούν ένα φοβερό μπέρδεμα ανάμεσα σε όλους τους πρωταγωνιστές της ιστορίας (θα εμπλακούν και άλλα πρόσωπα και όχι μόνο το προαναφερθέν τρίο).
Υποτίθεται ότι το φιλμ είναι εξαιρετικά ερωτικό, με τολμηρές σκηνές κλπ. Είναι ακόμα "ένας ύμνος στον έρωτα και το πάθος" και πολλά άλλα. Προσωπικά το βρήκα αφόρητα μελό. Αυτό όμως που μάλλον περισσότερο με ενόχλησε ήταν ότι ολόκληρο η ταινία και η μάλλον πολύπλοκη ιστορία της βασίζεται σε μια σειρά από απίστευτες και αδύνατο να συμβούν συμπτώσεις. Όλοι, μα όλοι, θα κινούνται στον ίδιο κύκλο, θα βρίσκονται στον κατάλληλο χώρο την κατάλληλη στιγμή και πολλά άλλα τέτοια. Και σαν να μην έφταναν όλα, δεν το βρήκα και ιδιαίτερα ερωτικό, αφού δεν μου άρεσε κανείς από τους πρωταγωνιστές (αυτό βεβαίως δεν έχει να κάνει με το φιλμ, αλλά με υποκειμενικά γούστα). Το σίγουρο πάντως είναι ότι η Λουτσία πρόσθεσε άλλη μια ψηφίδα στην ευρύτερη εικόνα της αντιπάθειά μου για τον Μέντεμ (τουλάχιστον από ένα σημείο και μετά της καριέρας του).