Όπου ο Prince είναι περίπου ο εαυτός του: Ένας ανερχόμενος μουσικός, με πολλά όμως προβλήματα: Με το σπίτι του, όπου ένας σχεδόν παρανοϊκός πατέρας που χτυπά τη μητέρα του και δημιουργεί διαρκώς φασαρίες, με τη δουλειά, όπουτ υπάρχουν συνεχείς προστριβές με το συγκρότημά του, με την κοπέλα που γνωρίζει και ερωτεύεται (την ανεκδιήγητη ως ηθοποιό Apollonia) κλπ. Συγχρόνως βρίσκεται σε διαρκή ανταγωνισμό με τον σούπερ σταρ του κλαμπ όπου αμφότεροι εμφανίζονται, με τον οποίο θα υπάρξει μια μουσική ῾῾μονομαχία῾῾. Τώρα βέβαια πρέπει να σας πω ότι όλα αυτά τα ποροβλήματα (εκτός από αυτά στο με τον πατέρα) μάλλον οφείλονται στον επιεικώς απαράδεκτο χαρακτήρα του ήρωα, που μοιάζει να έχει καβαλήσει το καλάμι όσο δεν παίρνει, σχεδόν να μη μιλά στο συγκρότημά του, να φέρεται γελοία (μάλλον ταιριάζει περισσότερο από το ῾ἁπαράδεκτα῾῾) στην κοπέλα του, να είναι βυθισμένος στα καπρίτσια και να το παίζει ντίβα δίχως ακόμη να έχει γίνει. Ε, αν είσαι έτσι, πώς να μην έχεις προβλήματα με όλους;
Γενικά η ταινία νομίζω ότι δεν βλέπεται. Ιδιαίτερα οι ηθοποιίες όλων αγγίζουν τα όρια του γελοίου. Οι χαρακτήρες είναι άστα να πάνε, η αφήγηση άτσαλη, οι εμφανίσεις των πάντων κιτς (καλά, σ᾽αυτό δεν φταίει η ταινία, αλλά τα 80ς) και άλλα πολλά. Το μόνο προφανώς που τη σώζει είναι οι συχνές επί σκηνής εμφανίσεις του Prince και του συγκροτήματός του Revolution (του οποίου μέλη είναι και οι Wendy & Lisa, που από το 1987 έκαναν καριέρα ως ντουέτο), με μερικά από τα καλύτερα τραγούδια του (Purple Rain, When Doves Cry κ.ά.), όπου βγαίνει όλο το πάθος, αλλά και η εκκεντρικότητά του ως περφόρμερ.
Δείτε το λοιπόν μόνο για μουσικούς λόγους και, φυσικά, μόνο αν είστε φανς του Πρινς, διότι, κατά τη γνώμη μου πάντοτε, για κανέναν άλλο λόγο δεν βλέπεται.
ΥΓ: Τον σχετικά μικρ) ρόλο της μητέρας του Πρινς ερμηνεύει η Όλγα Καρλάτου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου