ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ "SUSPIRIA"

 

Ο ευαίσθητος ιταλός Luca Guadagnino ήταν ο τελευταίος σκηνοθέτης που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς ότι θα έφτιαχνε ριμέικ της θρυλικής "Suspiria" του Αρτζέντο. Κι όμως το έκανε το 2018, και μάλιστα με την πάντοτε εξαιρετική Τίλντα Σουίντον να δεσπόζει.

Η ιστορία είναι φυσικά ίδια με την παλιά. Στο χωρισμένο στα δύο Βερολίνο της δεκαετίας του 70 φτάνει μια νεαρή αμερικανίδα χορεύτρια για να γραφτεί σε μια διάσημη σχολή χορού που υπάρχει εκεί. Την πρώτη της κιόλας μέρα μια άλλη χορεύτρια, που θέλει να παρατήσει τη σχολή, δολοφονείται. Σύντομα η εξαιρετικά ταλαντούχα ηρωίδα θα αρχίσει να υποψιάζεται ότι κάτι πολύ βαθύ και σκοτεινό πλανάται πάνω από τη σχολή, η οποία βεβαίως δεν είναι μια απλή σχολή χορού... Βλέποντας μάλιστα από την αρχή σχεδόν τον αποτρόπαιο τρόπο θανάτου της κοπέλας, αντιλαμβανόμαστε αμέσως ότι συμβαίνει κάτι μεταφυσικό.

Να πω αρχικά ότι η ταινία είναι πολύ διαφορετική αισθητικά από το κλασικό φιλμ. Ο Guadagnino μάλλον προσπαθεί να κάνει μια ταινία τέχνης και τρόμου μαζί. Η ιστορία και τα όσα συμβαίνουν είναι δοσμένα αρκετά μπερδεμένα. Είναι σίγουρο ότι στο τέλος θα μείνουν αρκετά κενά στο θεατή. Αυτό περίπου ομως δεν συνέβαινε και στο αυθεντικό φιλμ (και σε πολλές από τις ταινίες του Αρτζέντο άλλωστε); Αν αφήσουμε πάντως τις συγκρίσεις, θα πω ότι το φιλμ του 2018 διαθέτει, αν μη τι άλλο, εντυπωσιακή εικόνα, μερικές πολύ καλές σκηνές και ένα περιρέον ζοφερό κλίμα, που τονίζεται έξυπνα με τη μουντή και καταθλιπτική εικόνα του παλιού Βερολίνου, και μάλιστα στις σχεδόν έρημες περιοχές κοντά στο Τείχος, όπου βρίσκεται η σχολή (θυμηθείτε αντίστοιχες, γυρισμένες στην τότε περιοχή, καταθλιπτικές σκηνές στα ῾Φτερά του Έρωτα῾ και στη ῾῾Δαιμονισμένη Γυναίκα῾῾του Ζουλάφσκι). Επίσης υπάρχουν ῾῾χορευτικές῾῾ αναφορές στην Πίνα Μπάους (νομίζω).

Πάντως, λόγω της μεγάλης διάρκειας, της μπερδεμένης αφήγησης και της αναπόφευκτης σύγκρισης με την παλιά καλτ ταινία, παρά τις καλλιτεχνικές προθέσεις της και τις εντυπωσιακές (και συχνά αρρωστημένες ) εικόνες της, δεν καταφέρνει να γίνει κάτι σπουδαίο. Της αναγνωρίζω πάντως την απόλυτα επιτυχημένη δημιουργία πολύ σκοτεινής και ανησυχητικής ατμόσφαιρας, από την αρχή κιόλας..