"PHASE IV" : ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΜΥΡΜΗΓΚΙΑ

Ο Saul Bass (1920-1996) έκανε μια ασυνήθιστη δουλειά στον αμερικάνικο κινηματογράφο: Έφτιαχνε τα credits στις αρχές των ταινιών (και τις αφίσες τους επίσης) . Με εντελώς προσωπικό και ασυνήθιστο στιλ όμως. Με ένα συνδυασμό animation - και όχι μόνο - αλλά πάντοτε με ευφάνταστους τρόπους. Θυμηθείτε τους τίτλους σε φιλμ όπως το "Vertigo", "Στη Σκιά των 4 Γιγάντων" ή στο "Ψυχώ" του Χίτσκοκ, στο "West Side Story" και σε πάμπολλα άλλα. Οι μεγάλες στιγμές του ήταν στα 50ς και 60ς, ωστόσο παρέμεινε περιζήτητος ως τον θάνατό του. Ο Μπας λοιπόν γύρισε μία και μόνο ταινία το 1974: Το "Phase IV", ταινία (εφιαλτικής) επιστημονικής φαντασίας.
Εξ αιτίας κάποιων παράξενων φαινομένων στο διάστημα, τα μυρμήγκια σε μια αμερικάνικη έρημο αποκτούν νοημοσύνη. Ένα είδος συλλογικής νοημοσύνης, που, λόγω του τεράστιου αριθμού τους και της πλήρους αδιαφορίας για τα μεμονωμένα άτομα, που είναι ανά πάσα στιγμή πρόθυμα να θυσιαστούν για το σύνολο, αποκτούν τεράστια δύναμη. Σύντομα θα πολιορκήσουν δύο επιστήμονες που μελετούν το φαινόμενο στην έρημο, αλλά αυτό θα είναι μόνο η αρχή...
Καμία σχέση με υπερπαραγωγές, εφέ, ατελείωτη δράση και άλλα συνηθισμένα στο σύγχρονο Χόλιγουντ. Το φιλμ είναι εντελώς low budget και μάλιστα γυρισμένο με έναν εντελώς ντοκιμαντερίστικο τρόπο. Προχωρά την αφήγηση με voice over, αφιερώνει σκηνές στην κινηματογράφηση αληθινών μυρμηγκιών και των δραστηριοτήτων τους στις φωλιές τους κλπ. Όλο αυτό το "ήσυχο" κλίμα δημιουργεί κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, ενώ η αρχική απειλή γίνεται διαρκώς όλο και εφιαλτικότερη καθως οι επιστήμονες θα κατανοήσουν κάποια παραπάνω πράγματα για το τι συμβαίνει... Συγχρόνως υποβόσκει ένα φιλοσοφικός προβληματισμός που αφορά τη χρήση βίας ή άλλων, πιο εγκεφαλικών μεθόδων (οι διαφορετικοί χαρακτήρες των δύο επιστημόνων) και, εν τέλει, θέτει σε αμφισβήτηση το ποιο είναι το "κυρίαρχο" είδος στον πλανήτη.
Ενδιαφέρον και ασυνήθιστο φιλμ χαμηλών τόνων, όπως είπα, που ΔΕΝ συστήνεται στους φίλους των χολιγουντιανών μπλοκμπάστερ.