"STRANGE DARLING" : ΑΝΑΝΕΩΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΕΡΙ SERIAL KILLERS!

Εννοείται ότι τα φιλμ με κατά συρροήν δολοφόνους είναι πλέον βαρετά και εξαντλημένα. Καμιά δεκαριά Παρασκευές και 13, ούτε που θυμάμαι πόσες Νύχτες με τις Μάσκες, σποραδικά αναμασήματα του "Σχιζοφρενούς..."  κλπ. κλπ. κλπ. Οπότε η ευχάριστη έκπληξη πολλαπλασιάζεται όταν μια τέτοια ταινία κάνει εμφανώς τη διαφορά και φέρνει καινούριο αέρα σε ένα είδος από το οποίο δεν περίμενα πλέον τίποτα απολύτως. Το "Strange Darling" (2023), δεύτερη μεγάλου μήκους του J.T. Mollner, είναι όντως πρωτότυπο.

Όλα αρχίζουν όταν ένα ζευγάρι πάει σε μοτέλ για one night stand, ενώ ο φόβος ενός serial killer που κυκλοφορεί πλανάται στην ατμόσφαιρα. Όλα όμως θα εξελιχτούν με παράδοξο τρόπο και τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται...

Καταλαβαίνετε ότι δεν μπορώ να πω πολλά. Μεγάλο μέρος της γοητείας της ταινίας είναι ότι υπάρχει μια μεγάλη ανατροπή, η οποία δεν έρχεται στο τέλος, αλλά πριν από τα μισά της ταινίας. Παρ' όλα αυτά η ιστορία συνεχίζεται και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή. Η πρωταγωνίστρια Γουίλα Φιτζέραλντ είναι εξαιρετική και φέρει μεγάλο μέρος της "ευθύνης" για την επιτυχία της ταινίας. Από την άλλη ο σκηνοθέτης χωρίζει το φιλμ σε κεφάλαια, τα οποία όμως δείχνει με ανάκατη σειρά, πηγαίνοντας μπρος-πίσω στο χρόνο. Το εύρημα αυτό συμβάλλει στο σασπένς. Υπάρχουν και κάποιοι μακροί διάλογοι (όχι πολλοί, μη φοβηθείτε), που φανερώνουν (για όσους δεν το κατάλαβαν) ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα συνηθισμένο slasher movie. 

Να λοιπόν που και τα πλέον εξαντλημένα είδη μπορούν αν υπάρχει έμπνευση να ανανεωθούν!

ΥΓ: Όσο για πιθανές κατηγορίες για "αντιφεμινισμό"... έλεος. Ένα έξυπνο εύρημα σε μια ταινία τρόμου δεν σημαίνει τίποτα απολύτως. Μην ωρύεστε!